کاهش لجن‌زایی در سواحل جنوبی دریای خزر (حوضه آبگیر پره‌سر)

لجن‌زایی در حوضه‌های بنادر و آبگیرها مشکلی رایج در بسیاری از این سازه‌ها بوده و با عملکرد بندر که ایجاد محیطی محافظت شده با شرایط سکون است، ارتباط موثر دارد. در این تحقیق لجن‌زایی در آبگیر پره‌سر مورد مطالعه قرار گرفته است. سعی بر آن شده تا با اقدامات سازه‌ای، از جمله استفاده از شکل ژاپنی با رسوب‌گیر و شکل اروپایی با ورودی در سمت راست، امکان کاهش لجن‌زایی در ورودی و درون آبگیر مورد بررسی قرار گیرد. برای مدل‌سازی منطقه با توجه به گل‌موج موجود، سناریوهایی براساس ارتفاع و جهت موج ورودی در نظر گرفته شده و اثر هر موج به‌ همراه جفت‌شدگی با جریان، بر روی لجن‌زایی آبگیر لحاظ شده است. نتایج به‌دست آمده از شبیه‌سازی مدل نشان داد علی‌رغم اینکه در حدود 51 درصد از سال در منطقه پره‌سر جریان به طور منفرد حاکم است، جریان به تنهایی نقش عمده‌ای در ایجاد لجن‌زایی در ورودی و درون آب‌گیر ندارد. نتایج حاصل از سناریوها نشان می‌دهد که شکل ژاپنی با رسوب‌گیر توانسته در مجموع میزان لجن‌زایی را حدود 23 درصد کاهش دهد. بهترین حالت برای کاهش لجن‌زایی شکل اروپایی با ورودی در سمت راست است که توانسته مقدار لجن‌زایی را در ورودی آبگیر حدود 41 درصد کاهش دهد.

Reducing siltation in southern coasts of the Caspian Sea: Case study: Parehsar basin

Siltation in harbour basins is a problem that exists as long as harbours exist, and directly related to their basic function, providing shelter by creating quiescent conditions. In this research siltation of parehsar’s horbour has been studied since minimizing the require dredgings is of interest for such structures. Two different alternative shape of basin were evaluated whici are Japanese pattern with groin and European pattern with the entry on its right side. The results showed that the currentalone condition had insignificant effects on siltation in the study area. The results also showed that the Japanese pattern with groin was capable to reduce 23 percent of siltation in the entrance. The optimum pattern was the European one with the entry on the right side which could reduce 41 percent of siltation.