مدل‌سازی تجربی حرکات هیو و پیچ یک شناور تریماران در امواج منظم

تریماران یک شناور چند بدنه است که از یک بدنه مرکزی لاغر و بلند و دو بدنه کناری کوچک تشکیل شده است. بدنه‌های کناری توسط عرشه عرضی به بدنه‌ی مرکزی متصل می‌گردند. موقعیت و فرم هندسی بدنه‌های جانبی تاثیر قابل توجهی بر روی تعادل، حرکات دینامیکی و بارهای موج وارد بر این شناور مدرن دارد. در این مقاله تاثیر فرم هندسی بدنه‌های جانبی بر روی حرکات هیو و پیچ یک شناور تریماران با در نظر گرفتن فرم هندسی نامتقارن داخلی و نامتقارن خارجی بررسی شده است. مدلی از شناور در حوضچه کشش در سرعت‌های مختلف و فرکانس‌های متفاوت در حالت موج از روبرو مورد آزمایش قرار گرفته است. نتایج نشان داد که به علت اندرکنش مناسب بین بدنه اصلی و بدنه‌های کناری در شرایط استفاده از بدنه کناری با فرم نامتقارن خارجی پاسخ‌ها از مقادیر کمتری در مقایسه با بدنه نامتقارن داخلی برخوردار است. همچنین وجود نقاط ماکزیمم و مینیمم محلی بر روی پاسخ‌های شناور در شرایط بدون سرعت ناشی از کوپل حرکت هیو و پیچ در فرکانس‌های مربوطه است.

Experimental modeling of trimaran to measure its motions in regular waves

Trimaran is a multihull ship that consisting of a main slender hull and two smaller outriggers. These outriggers are connected by a transverse cross deck to the main hull. The position and geometry form of the outriggers have a significant effect on the stability, dynamic motions and wave loads on this modern ship. In this paper, the effect of the outriggers geometry on heave and pitch motions of a trimaran ship, considering the inboard and outboard asymmetric geometry hull form are investigated. A model of ship has been tested in a towing tank at different speeds and different frequencies in forward sea. The results showed that due to the proper interaction between the main hull and the outriggers in terms of using the side body with the outboard asymmetric form, the responses are less than those of the inboard asymmetric hull. Also, there are local maximum and minimum points on ship responses in zero speed conditions due to the heave and pitch coupling in their respective frequencies.