ارزیابی قابلیت اعتماد موج شکن های توده سنگی در برابر گسیختگی ناشی از روگذری امواج

گسیختگی ناشی از روگذری، بر اثر سرریز شدن بیش از حد مجاز آب از روی تاج موج شکن رخ می‌دهد. مدل‌های متعددی برای پیش‌بینی روگذری موج در انواع مختلف سازه‌های ساحلی ارائه شده است. تحلیل قابلیت اعتماد سازه با لحاظ کردن عدم قطعیت های موجود در شرایط محیطی و پاسخ سازه، درک بهتری از این مدل‌ها در اختیار طراح سازه گذاشته و این امکان را فراهم می سازد که توازن مناسبی بین تراز ایمنی سازه و هزینه پروژه ایجاد گردد. در این مقاله، قابلیت اعتماد موج شکن های توده سنگی در برابر گسیختگی ناشی از روگذری امواج با استفاده از 5 روش مختلف بررسی و مورد مقایسه قرار گرفته و در هر حالت، مقادیر شاخص قابلیت اعتماد و احتمال گسیختگی به دست می آیند. نقش پارامترهای مختلف به صورت کیفی و کمی روی احتمال گسیختگی بررسی شده و این پارامترها به لحاظ میزان اهمیت رتبه بندی می شوند. در نهایت با استفاده از تحلیل رگرسیون غیر خطی و بر مبنای نتایج به دست آمده از تحلیل قابلیت اعتماد، رابطه ای برای تعیین فاصله آزاد بر حسب تراز ایمنی هدف پیشنهاد می شود. با استفاده از این رابطه، می توان مقدار فاصله آزاد را برحسب شاخص قابلیت اعتماد، احتمال گسیختگی، و حساسیت این دو پارامتر نسبت به هزینه تعیین نمود. نتایج نشان دادند که مهم ترین پارامتر تاثیرگذار در نتایج تحلیل قابلیت اعتماد موج­ شکن توده سنگی در برابر گسیختگی ناشی از روگذری، ارتفاع موج شاخص (h_s) است. تحت اثر امواج شکنا، تیزی موج در مقایسه با دبی روگذری مجاز تاثیر بیشتری روی شاخص قابلیت اعتماد موج شکن توده سنگی در برابر گسیختگی ناشی از روگذری دارد. در حالی که تحت اثر امواج ناشکنا، تاثیر دبی روگذری مجاز بیشتر است. پس از سه پارامتر ارتفاع موج شاخص، تیزی موج، و دبی روگذری مجاز، به ترتیب ضریب a_ν، ضرایب اصلاحی کاهنده (γ)، و شیب موج شکن (tan α) به لحاظ تاثیرگذاری روی احتمال گسیختگی در رتبه های چهارم تا ششم قرار دارند.