بررسی رفتار خمشی عرشه ها و تیرهای پل های بتنی مسلح شده با میلگردهای طولی غیرفولادی الیافی پلیمری frp

سال هاست که از میلگردهای فولادی برای تسلیح اعضای سازه‏های بتنی استفاده می‏شود. اگرچه فولاد، کاربری مناسبی از خود نشان داده، اما در شرایط محیطی مهاجم، زوال سازه‏هایی مانند پایه ها یا عرشه‏های پل‏های بتن مسلح، به‏دلیل خوردگی فولاد، اتفاق می افتد. لذا، بهره گیری از آرماتورهای frp راه مناسبی در حل این معضل شناخته شده زیرا این مصالح در محیط های اسیدی، پایایی و دوام خوبی از خود نشان می دهند. تاثیر پارامترهای مختلف، از جمله مدول الاستیسیته، مقطع و درصد آرماتورهای کششی frp بر ظرفیت، جابه جایی و لنگر نهایی و  رفتار خمشی عرشه‏ها و تیرهای پل‏های مسلح به‏صورت عددی در این مقاله بررسی شده است. به این منظور، رفتار 18 تیر با میلگردهای frp  به روش المان محدود شبیه سازی و تحلیل شده و تاثیر عوامل ذکر شده بر میلگردهای frp بررسی گشته است. نتایج نشان داد که به طور میانگین، در تیرهای مسلح به میلگردهای frp، با افزایش 62/73 درصدی میزان آرماتور کششی مقطع، بار نهایی نیز افزایش 45/16 درصدی و با افزایش 3/35 درصدی مدول الاستیسیته آرماتور کششی مقطع، بار نهایی افزایش 9/75 درصدی اتفاق می افتد. بنابراین، با کاربرد میله‏های frp بجای میلگرد متداول فلزی در اعضای بتنی پل‏ها، علاوه بر محافظت در مقابل زوال احتمالی، باعث افزایش ظرفیت تیرهای بتنی می‏شود.