شناسایی آسیب در پایه های پل‏های بتن آرمه تحت ارتعاش محیطی به کمک روش بهینه یابی

امروزه، استفاده از الگوریتم‏های فراابتکاری به طور گسترده ای در جهت شناسایی آسیب در سازه ها استفاده می شود. در حالی که در این مقاله سعی شده به دور از این الگوریتم‏ها و صرفاً از روش‏های کلاسیک و ریاضی بهینه یابی که درک فیزیکی بهتری به ما می دهند استفاده شود.در این مقاله، روش جدیدی برای تشخیص آسیب های محیطی ایجاد شده در پایه های پل‏ها به صورت مسئله معکوس پیشنهاد شده است. در این روش،در ابتدا، با توجه به یک سناریوی مشخص آسیب، درصد آسیب و موقعیت آن فرض می شود. سپس، با فرض محدود بودن اطلاعات ارتعاشی، با استفاده از روش بهینه یابی و تعریف تابع هدف برای عضو خمشی محوری پایه پل، مقدار متغیر (درصد کاهش سختی) به دست می آید. با توجه به خطی در نظر گرفتن آسیب در حد پوسته پوسته شدن بتن، و با استفاده از روش بهینه یابی خطی به روش سیمپلکس، حداقل میزان خطای ایجاد شده در سه حالت مورد بررسی، مقادیر 7/0، 1/0 و 45/1 درصد (اکثر مواقع سه رابطه) به دست آمد که بیانگر انطباق خوب بین نتایج روش پیشنهادی و مقادیر اولیه می باشد. برای صحت سنجی مدل‏سازی، از یک نمونه آزمایشگاهی استفاده شد. بررسی نتایج آزمایشگاهی و تحلیلی نشان می دهد که روش پیشنهادی برای شناسایی آسیب در پایه پل‏های بتن آرمه، با دقت زیادی می‏تواند استفاده شود.