بررسی اثر گرمایش ماکروویو بر خودترمیمی مخلوط های آسفالتی حاوی الیاف رسانا

بتن آسفالتی یک ماده خودترمیم است و هنگامی که در معرض دوره های استراحت قرار می گیرد، قادر است به‏صورت خودکار خرابی ها را ترمیم نماید. ترمیم بتن آسفالتی، بهبود مقاومت و سفتی آن، به دلیل بسته شدن ترک های داخلی، می باشد. با این حال، میزان ترمیم در دمای محیط، به ویژه در دمای کم، آهسته است و نمی توان جریان ترافیک روی جاده را برای رسیدن به ترمیم کافی مسدود نمود. علاوه بر این، خودترمیمی بتن آسفالتی به‏طور قابل توجهی به دما وابسته است و هنگامی که روسازی در معرض دمای بیشتر قرار گیرد، میزان ترمیم افزایش می یابد. در این تحقیق، به منظور افزایش ظرفیت خودترمیمی بتن آسفالتی از طریق افزایش دما، فرایند گرمایش ماکروویو استفاده شد. به منظور افزایش بازدهی گرمایش توسط ماکروویو، مقادیر مختلف فیبر کربن و الیاف آهن به مخلوط آسفالتی اضافه شد. طبق نتایج آزمایش تعیین نوع و درصد الیاف بهینه، مشخص گردید که نمونه های حاوی فیبر کربن بازدهی بهتری نسبت به نمونه های حاوی الیاف آهن دارند. همچنین، درصد بهینه فیبر کربن برابر 2/0 درصد وزن کل مخلوط آسفالتی به‏دست آمده است. علاوه بر این، به منظور بررسی فرایند خودترمیمی در مخلوط آسفالتی، نمونه های ساخته شده تحت آزمایش تعیین عمر خستگی، آزمایش دوام کانتابرو و آزمایش مقاومت کششی غیر مستقیم قرار گرفتند. نتایج آزمایش‏ها نشان داد که اعمال گرمایش سبب افزایش میزان ترمیم عمر خستگی و مقاومت کششی می گردد و نمونه های تخریب شده می توانند بخشی از خصوصیات از دست رفته خود را بازیابند. همچنین،، با افزایش دمای گرمایش، میزان ترمیم افزایش می یابد. علاوه بر این، مشخص گردید که گرمایش نبایستی خیلی دیر اعمال گردد. نتایج آزمایش دوام کانتابرو نشان می دهد که چنانچه در بین دوران ها گرمایش اعمال گردد، به‏دلیل افزایش چسبندگی میان قیر و سنگدانه، شاهد کاهش جدایی سنگدانه خواهیم بود.