بررسی توان تصاویر پهپادی دقیق در ارزیابی پدیده فرسودگی آسفالت (نمونه موردی: روستای الوار سفلی، حوالی شهر تبریز)

پدیده پیری و شیارشدگی آسفالت یکی از عوامل عمده ی کاهش عمر مفید آن است. در دهه اخیر و با تصاویر دارای دقت مکانی بالا (کمتر از 10 سانتی متر)، عملاً قابلیت کنترل کیفیت سطح جاده ها به صورت کمی و با دقت بالا به‏دست آمده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی پدیده ی پیری و شیارشدگی ایجاد شده روی آسفالت و ارزیابی توان dsm مستخرج از تصاویر پهپادی در زمینه کنترل کیفیت آسفالت در روستای الوار سفلی صورت گرفته است. تصویربَرداری فَراطِیفی برای سه نوع آسفالت دارای عمر کمتر از 2 سال، بین 4 تا 7 سال و بیشتر از 10 سال نشان می دهد که نمودار آسفالت داری عمر کمتر از دو سال همواره پایین تر از سایر نمودارهاست، چرا که قیر استفاده شده در ترکیب آسفالت پس از گذشت مدت مشخصی کیفیت خود را از دست داده، روشن تر شده و در نتیجه بازتاب سطحی آن بیشتر می شود. صحت سنجی نقاط تعلیمی انتخاب شده روی زمین برای فرسودگی، دقت کلی برابر 95% و ضریب کاپا 95 را نشان می‏دهد که بیانگر دقت بالا و صحت نتایج است. همچنین، دقت مکانی بالا (7.5 cm) امکان مطالعه شیارشدگی های نوع دوم و سوم و امکان بررسی عمق ترک خوردگی و تنش با استفاده از این تصاویر در حد سانتی‏متر را نشان می‏دهد. نتایج بررسی ها نشان داد که dsm حاصل از هم پوشانی تصاویر پهپادی، قابلیت استخراج شیب‏های عرضی سطوح معابر و خیابان ها را داراست که این مورد در بررسی میزان نشست آسفالت در گذر زمان کاربردی است. در صورت رفع مشکل و استانداردسازی شیب سطوح جاده ها و معابر، عملاً میزان آبگرفتگی معابر در فصول سرد کاهش یافته و بر عمر مفید آسفالت افزوده می‏شود.