برنامه ریزی کاهش خطرپذیری آتش سوزی پس از زلزله با به‌کارگیری سیستم اطلاعات جغرافیایی در پهنه استان تهران

زمینه و هدف: قرارگیری استان تهران در یک پهنه لرزه خیز و اهمیت این استان در ابعاد گوناگون بر همگان روشن است. وقوع زلزله در استان تهران و البرز سبب پیامدهای ناگوار انسانی و خسارات سنگین اقتصادی می شود. یکی از خطرات مهم پس از زلزله های شدید، آتش سوزی های پس ازآن است. وقوع آتش سوزی پس از زلزله در استان تهران به علت قرارگیری تاسیسات خطرزا و همچنین شریان های اصلی و فرعی گاز و نفت در پهنه های لرزه خیز و حریم گسل ها بسیار محتمل است لذا، بررسی وقوع آتش سوزی پس از زلزله در منطقه تهران به عنوان پایتخت از ضروریات می باشد.روش: روش پژوهش مقاله حاضر توصیفی تحلیلی است. در این راستا، نقشه های موردنیاز در سیستم اطلاعات جغرافیایی تهیه شده و داده ها از طریق مطالعه اسناد، کتب، رسالات و مقالات گردآوری شده و سه نقشه اصلی مخاطره، آسیب پذیری و بحران تهیه و تحلیل می شوند و درنهایت با انجام تحلیل [1]swot، راهبردها تعیین و سیاست هایی در جهت تحقق آن ها پیشنهاد می گردد.یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان می دهد با وجودی که خطر بالقوه آتش سوزی پس از زمین لرزه، در بخش های مختلفی از سطح استان با شدت بالا وجود دارد ولیکن میزان آسیب پذیری ناشی از وقوع سانحه به علت تمرکز جمعیت، تراکم شبکه راه ها، تراکم خطوط لوله های گاز، لوله های نفت و مخازن سوخت و همچنین تراکم صنایع در مناطق مرکزی بیشتر خواهد بود.نتیجه گیری: این مقاله نتیجه می گیرد که سیاست گذاری و برنامه ریزی ها در زمینه تخصیص کاربری اراضی نزدیک پهنه های پرخطر و نقاط بحرانی باید متکی بر نقشه های خطر و متناسب با خطرات و خسارات ناشی از آتش سوزی های پس از زلزله باشد. همچنین، ایجاد و توسعه زیرساخت ها، کانون های زیستی و جمعیتی و به طورکلی هرگونه فعالیت عمرانی مستلزم شناخت کافی از شرایط آتش سوزی های پس از زلزله است.[1] swot: strength, weakness, opportunity, threat