نگرشی تطبیقی بر میزان تحقق تاب‌آوری شهری براساس واقعیات و تصورات در 3 بافت قدیمی، میانی و جدید شهر قزوین

زمینه و هدف بحث تاب‌آوری شهری امروزه مهم‌ترین بحث در ساماندهی شهرها محسوب می‌شود. شهر تاب‌آور، شهری است که برای آماده شدن و پاسخ‌گویی به همه گونه مخاطرات طبیعی و انسانی، ناگهانی و کند، مورد انتظار و غیرمنتظره ارزیابی، برنامه‌ریزی و اقدام می‌کند. حال این موضوع با وجود تنوع بافتی در یک شهر اهمیت بیشتری می‌یابد، زیرا باید با‌توجه‌به ویژگی‌های هر بافت تمهیدات خاصی ازنظر تاب‌آوری مدنظر قرار گیرد. همچنین توجه به نظر ساکنین که اصلی‌ترین مالکین شهرها هستند باید در تاب‌آور کردن شهرها مدنظر قرار گیرد.حال مهم‌ترین هدف تحقیق حاضر این است که تفاوت‌های موجود در بافت جدید، میانی و قدیم در شهر قزوین بررسی کند و وجود ارتباط معناداری بین واقعیات (شاخص‌های عینی) وتصورات (شاخص‌های ذهنی) در‌زمینه تاب‌آوری شهری در شهر قزوین را تعیین کند.روش نمونه موردی موردمطالعه در این تحقیق شهر قزوین است. این پژوهش از نوع کاربردی و روش آن توصیفی‌تحلیلی است و به‌منظور بررسی تفاوت میان بافت جدید، میانی و قدیم از آزمون کروسکال والیس استفاده ‌شده و به‌منظور سنجش ارتباط بین واقعیات و تصورات از ضریب همبستگی پیرسون استفاده ‌شده است.یافته ها یافته‌های این تحقیق بیانگر آن است که در ابعاد نهادی، کالبدی، اجتماعی و اقتصادی جز در برخی از شاخص‌ها بافت جدید وضعیت به‌مراتب بهتری نسبت به سایر بافت‌ها دارد و سایر بافت‌ها نیازمند رسیدگی در‌زمینه تاب‌آوری شهری هستند. همچنین مشخص شد در شهر قزوین ارتباط معناداری بین نظر مردم و عینیات در‌زمینه تاب‌آوری وجود دارد. نتیجه گیری نتایج مربع کای در آزمون کروسکال والیس نمایشگر آن بود که تفاوت معناداری در‌زمینه تاب‌آوری شهری در بافت جدید، میانی و قدیمی شهر قزوین وجود دارد. همچنین ضرایب مثبت و معنادار ضریب اسپیرمن نشانگر آن بود که ارتباط معناداری بین شاخص‌های عینی و ذهنی تاب‌آوری شهری وجود دارد. نتایج این تحقیق می‌تواند در شهرداری قزوین و سایر نهادهای مرتبط با مدیریت بحران استفاده شود.

a comparative study on the realization of urban resilience in three old, moderate, and new fabrics of qazvin city, iran based on perceptions of residents

background and objective urban resilience is the most important debate in urban development. a resilient city is a city with ability to evaluate, plan and prepare for future natural or human-made disasters. this issue becomes more important when there is a variety of fabrics in a city, because special measures should be taken in terms of resilience according to the characteristics of each fabric. also, there is a need to consider the opinions of residents in making the cities resilient. the present study aims to examine the differences in urban resilience of new, moderate and old fabrics in qazvin, iran and assess the relationship between reality (current situation) and perceptions (residents’ satisfaction) regarding the resilience of qazvin city in iran.method this is a descriptive-analytical study. to examine the difference in urban resilience of new, moderate and old fabrics, kruskal-wallis test was used. to measure the relationship between reality and perceptions, pearson’s correlation test was used results in institutional, spatial, social and economic dimensions, except for some indicators, the new fabric had better conditions than moderate and old fabrics. there was a significant relationship between residents’ perceptions and reality regarding the resilience of qazvin city.conclusion there is a significant difference in resilience of new, moderate and old fabrics of qazvin city. also, there is a significant relationship between perceptions and reality regarding the resilience of qazvin city. the results of this study can be used by the municipality and other institutions in qazvin related to crisis management.