توسعه سیستم مدیریت بحران پاندمی کرونا در شهرداری تهران : رویکرد ترکیبی سیستم های نرم و تحلیل شبکه های اجتماعی

زمینه و هدف: پاندمی کرونا یکی از موقعیت‌‌‌‌های پیچیده و با عدم قطعیت بالا در تصمیم‌‌‌‌گیری، بیش از دو سال است سیستم های اقتصادی-اجتماعی را با بحران مواجه کرده است. شهرداری‌‌‌‌ها به دلیل ارائه تنوع گسترده خدمات به شهروندان، از سازمان‌‌‌‌های کلیدی مدیریت بحران محسوب می‌‌‌‌شوند. پژوهش حاضر با طرح یک مداخله سیستمی نرم به توسعه سیستم مدیریت بحران پاندمی کرونا در شهرداری تهران با استفاده از رویکرد ترکیبی سیستم های نرم و تحلیل شبکه های اجتماعی پرداخته است. روش: ابتدا اقدامات مدیریت بحران شهرداری تهران مورد بررسی قرار گرفت و کنشگران و محورهای دانشی مدیریت بحران پاندمی کرونا شناسایی شدند. به ‌منظور تحلیل جایگاه قدرت کنشگران در شبکه همکاری؛ ماتریس دو وجهی کنشگران-اقدامات تشکیل و شبکه همکاری بر اساس شاخص‌‌‌‌های مرکزیت درجه و مرکزیت بینابینی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در ادامه ترکیبی از کنشگران انتخاب و بر مبنای طراحی یک مداخله سیستمی نرم، موقعیت مساله تحلیل و تصویر گویای آن ترسیم شد. سپس منطبق بر نظریه سیستم‌‌‌‌های اجتماعی پارسونز، سیستم از دیدگاه‌‌‌‌های سیاسی و ساختاری، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و حقوقی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و بر مبنای آنالیز catwoe تعریف ریشه‌‌‌‌ای مورد توافق نسبی در نظر گرفته شد و اجزای سیستم ایده‌‌‌‌‌‌آل شناسایی و مدل توسعه سیستم مدیریت بحران پاندمی در شهرداری تهران طراحی گردید. یافته ها: به طور کلی یافته ها حاکی از آن  است که شبکه همکاری کنشگران از تراکم و انسجام بالایی برخوردار است، با این وجود به نظر می‌‌‌‌رسد موقعیت برخی از کنشگران نیازمند تقویت جایگاه قدرت در ساختار مدیریت بحران شهرداری تهران هستند. همچنین در مقایسه سیستم کنونی و سیستم  ایده آل مدیریت بحران پاندمی، راه‌کارهای مورد توافق کنشگران کلیدی با توجه به تحلیل مرحله‌‌‌‌ای مدیریت بحران شامل فعالیت های هدفمند توسعه سیستم‌‌‌‌ پیش  از بحران، در هنگام بحران و پس از بحران ارائه شده است. نتیجه گیری: با عنایت به آن که عملکرد مدیریت بحران در زمان وقوع پاندمی، به میزان سطح آمادگی پیش از بحران بسیار وابسته است، انتظار می رود اجزای سیستم ایده آل پیش از بحران و در طول زمان پاندمی و فعالیت های هدفمند توسعه سیستم در مورد چگونگی آماده شدن و واکنش به بحران‌‌‌‌های مشابه آینده، مورد توجه مدیران شهری و سیاست گذاران مدیریت بحران شهرداری تهران قرار گیرد. علاوه  بر آن در آستانه مرحله بازیابی پس از بحران پاندمی کرونا توجه مدیران شهری به حفظ موضع بازاندیشانه و منتقدانه تجارب مدیریت شهری در پاندمی کرونا بیش از پیش مطرح است.

development of covid-19 crisis management system of tehran municipality: combined approach of soft systems methodology (ssm) and social network analysis (sna)

background and objective: the covid-19 pandemic, one of the complex situations with high uncertainty in decision-making, has faced a crisis in socio-economic systems for more than two years. municipalities are considered as key crisis management organizations due to the wide variety of services they provide to citizens. the current research, by designing a soft system intervention, has developed the crisis management system of the tehran municipality for the covid-19 pandemic by using the combined approach of soft systems and social network analysis.method: first, the measures of crisis management of tehran municipality were investigated and the actors and knowledge axes of crisis management of tehran municipality were identified. in order to analyze the power position of actors in the cooperation network; the two-dimensional matrix of actors-actions of formation and cooperation network of crisis management was analyzed based on the indicators of degree centrality and betweenness centrality. next, a combination of actors was selected and based on the design of a soft system intervention, the situation of the problem was analyzed and an rich picture of the problem was drawn. then, according to parsons’ theory of social systems, the system was analyzed from political and structural, economic, social, cultural, and legal perspectives, and based on the catwoe analysis, a relatively agreed root definition was considered, and the components of the ideal system according to the analysis the stages of crisis management including the ideal system before the crisis, during the crisis and after the crisis were identified and the development model of the covid-19 pandemic management system was designed.findings: in general, the findings indicate that the cooperation network of activists has a high density and cohesion, however, it seems that the position of some activists needs to strengthen the position of power in the crisis management structure. in comparing the current system and the ideal system of pandemic crisis management, the solutions have been presented according to the analysis of crisis management stages, including the targeted activities of developing the system before the crisis, during the crisis and after the crisis agreed upon by the participation of key actors.conclusion: considering that the performance of crisis management during a pandemic is highly dependent on the level of preparedness before the crisis, it is expected that according to the components of the ideal system before the crisis and during the pandemic and targeted activities the development of the system on how to prepare and respond to similar crises in the future should be considered by city managers and crisis management policy makers in tehran. in addition, on the eve of the recovery stage after the corona pandemic crisis, the attention of city managers to maintain a critical and rethinking position of urban management experiences in the covid-19 pandemic is more important than ever.