شناسایی عوامل کلیدی در مدیریت بحران اجتماع‌محور بیماری کرونا؛ نمونه مطالعاتی: اجرای طرح شهید سلیمانی در روستای سراج محله جویبار

زمینه و هدف: به دلیل رشد سریع جمعیت در سطح جهان و استفاده‌ بیش از اندازه از ظرفیت‌های زیست‌محیطی، وقوع بلایای طبیعی در سالیان اخیر افزایش ‌یافته است و هرساله تعداد زیادی از افراد بر اثر بحران‌های طبیعی و غیرطبیعی، هزینه‌های گزافی (جانی، مالی) را پرداخت می‌کنند. مدیریت بحران اجتماع‌محور به‌عنوان یک رویکرد جدید به ارتقاء مدیریت در قبل، حین و بعد از بحران کمک کرده تا از خسارات احتمالی کاسته شود. هدف اصلی پژوهش، تبیین شناسایی عوامل کلیدی در مدیریت بحران اجتماع‌محور بیماری کرونا در راستای کاهش اثرات ناشی از بحران‌های احتمالی طبیعی و غیرطبیعی می‌باشد. روش: تحقیق حاضر رویکردی توصیفی تحلیلی دارد و داده‌ها با استفاده از روش‌های میدانی و داده‌های آماری گردآوری شده است. در این پژوهش، از ابزار پرسش‌نامه استفاده شده است و بر اساس فرمول کوکران، تعداد 125 عدد پرسش‌نامه میان ساکنین محله و 14 عدد میان گروه دوام (در دو سطح) به‌صورت تصادفی ساده توزیع شد، سپس داده‌های خام به‌دست‌ آمده، دسته‌بندی شده و با استفاده از نرم‌افزارهای spss مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گرفته است. در سئوالات، از طیف لیکرت استفاده شده است. پس از سنجش صحت و پایایی سوالات پرسش‌نامه، به اثبات فرضیه‌های پژوهش و سپس، شناسایی عوامل کلیدی و سنجش عوامل کلیدی در اجتماع‌محوری بر مدیریت کارآمد بحران با استفاده از روش تحلیل عاملی و رگرسیون پرداخته شد. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش حاکی از تاثیرگذاری 3 عامل حفاظت از گروه‌های آسیب‌پذیر و حمایت معیشتی، مسئولیت‌پذیری و مشارکت مردمی و اطلاع‌رسانی و کمک‌رسانی بر مدیریت بحران اجتماع‌محور می‌باشد. نتیجه گیری: در شرایط وقوع بحران، حضور مردم، کلید طلایی جهت کنترل وضعیت پس از وقوع هر نوع حادثه‌ای می‌باشد. استفاده از شیوه مدیریت بحران و مبتنی بر مشارکت و حضور مردم (مدیریت بحران اجتماع محور)، روشی جهت تسریع در بازیابی وضعیت جامعه پس از وقوع حادثه می‌باشد که در حوادث مختلف طبیعی و غیرطبیعی می‌تواند کارگشا باشد. در همه‌گیری ویروس کرونا با استفاده از شیوه مدیریت بحران اجتماع محور در مقیاس خرد (روستای سراج محله شهرستان جویبار)، وضعیت نسبتاً پایداری در مقیاس محلی ایجاد شده است و می‌توان در مقیاس کلان‌تر نیز از این روش، جهت کنترل پاندمی کرونا یا سایر حوادث طبیعی احتمالی استفاده نمود که این موضوع، نیازمند آموزش و سامان‌دهی گروه‌های مختلف اجتماعی است که سبب تاب آوری جامعه می‌شود و جامعه در اسرع وقت به حالت پایدار دست می‌یابد.

Identify key factors influencing community-based crisis management to reduce vulnerability due to the outbreak of Coronavirus; case Study: Implementation of Shahid Soleimani project in Joybar Sirajmahale village

Background and objectiv: With the increase in population around the world and the overuse of environmental capacities, natural disasters have increased in recent years, and every year a large number of people pay exorbitant costs (human, financial) due to natural and unnatural crises. Community based crisis management as a new approach to improve management in advance, during and after the crisis, contributes to some of these costs. the main objective of this research is to explain potentials and capacities of local community to reduce the effects of natural and abnormal crises.Method: The present study has a descriptiveanalytical approach and the data have been collected using field and statistical methods. It was randomly distributed, then the obtained raw data were categorized and analyzed using SPSS software. Likert scale is used in the questions. After assessing the accuracy and reliability of the questionnaire questions, the research hypotheses were proven and then the relationship between communitybased and efficient crisis management was assessed using factor analysis and regression.Findings: Findings indicate the effectiveness of three factors: protection of vulnerable groups and livelihood support, responsibility and public participation, and information and assistance in communitybased crisis managementConclusion: In times of crisis, the presence of people is the golden key to controlling the situation after the occurrence of any kind of accident. Using the method of crisis management and based on the participation and presence of people (communitybased crisis management), is a method to accelerate the recovery of the community after the accident, which can be effective in various natural and unnatural disasters. In coronavirus epidemic using communitybased crisis management method on a small scale (Siraj village, Joybar city), has created a relatively stable situation on a local scale and can be used on a larger scale to control the corona pandemic or other events. It used a natural possibility that requires education and organization of different social groups, which causes the resilience of the society and the society to reach a stable state as soon as possible.