ارائه مدلی جهت بررسی رابطه مدیریت دانش با مدیریت بحران و هوشمندسازی شهرها (مورد مطالعه: شهرداری شهر اشتهارد)

زمینه و هدف: در محیط متغیر و متحول کنونی، شتاب پیشرفت جوامع؛ منجر به حضور همه جانبه اطلاعات و تعدد منابع اطلاعاتی شده است که ارزش و اهمیت مفاهیمی همچون مدیریت دانش، مدیریت بحران و هوشمندسازی شهرها را بیش از پیش کرده است. در این شرایط، سازمان هایی موفق اند که بتوانند خود را با این شرایط وفق داده و واکنش ها و تصمیم های به موقعی را با استفاده از این مفاهیم اتخاذ نمایند. از همین رو، پژوهش حاضر درصدد است تا مدلی را برای بررسی رابطه مدیریت دانش با مدیریت بحران و هوشمندسازی شهرها تدوین نماید. روش: روش تحقیق پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی است که جامعه آماری آن، مدیران و کارکنان شهرداری شهر اشتهارد با سابقه کاری بیش از یک سال هستند که تعداد آن ها 83 نفر بوده است. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسشنامه ای‌ با طیف پنج گزینه‌ای لیکرت استفاده شده است. این پرسشنامه دارای 27 سوال می باشد، برای سنجش سه متغیر است که پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ 919/0 بدست آمد که مقدار مناسبی بود.یافته ها: با استفاده از نرم افزار amos جهت تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، از تحلیل عاملی تاییدی برای روایی سازه و از مدل ساختاری (که ساختار علی خاصی را بین متغیرهای پنهان فرض می کند) به منظور بررسی فرضیه های تحقیق استفاده شده است. یافته ها حاکی از آن است که مدیریت دانش با مدیریت بحران و هوشمندسازی شهرها مرتبط بوده و ارتباط معناداری دارد.نتیجه گیری: مطابق با یافته های تحقیق، مدیریت دانش در پیوند با مدیریت بحران، به عنوان عامل مهم و حیاتی برای هوشمندسازی شهرها محسوب می شود که بمنظور ایجاد ارزش و آمادگی پایدار در محیط پیچیده و متغیر امروزی، خود به عنوان پیش زمینه ای اصلی در مواجهه با بحران هاست. با هوشمندسازی شهرها، جوامع قادرند که عملکرد بهتری را در مقابله و پیشگیری از بحران از خود نشان دهند. از طرفی نیز در مدل طراحی شده مشخص شد هوشمندسازی شهرها در راستای مدیریت بحران تاثیرگذار بوده و می تواند به عنوان رویکردی نوین در عرصه جهانی مدیریت شهری به صورت چشم اندازی متعالی در کشور ما نیز پیگیری می شود.

Presenting a model to investigate the relationship between knowledge management and crisis management and smart cities (Case study: Eshtehard Municipality)

Background and objective: In the current changing environment, accelerating the progress of societies; It has led to the comprehensive presence of information and the multiplicity of information resources, which has increased the value and importance of concepts such as knowledge management, crisis management and smart cities. In this situation, successful organizations are able to adapt to these conditions and make timely reactions and decisions using these concepts. Therefore, the present study seeks to develop a model to examine the relationship between knowledge management and crisis management and smart cities.Method: The research method of the present study is descriptive correlation with a statistical population. The statistical population of this study is the managers and employees of Eshtehard municipality with more than one year of work experience, whose number was 83 people. A questionnaire with a Likert scale with five options was used to collect information. This questionnaire has 27 questions for measuring three variables, the reliability of which was 0.919 using Cronbach #39;s alpha, which was a good value.Findings: Using AMOS software to analyze the collected data, confirmatory factor analysis for the validity of the structure and a structural model (which assumes a specific causal structure between the hidden variables) were used to test the research hypotheses. Findings indicate that knowledge management is related to crisis management and smart cities and has a significant relationship.Conclusion: According to the research findings, knowledge management in conjunction with crisis management, is considered as an important and vital factor for smart cities, in order to create value and sustainable preparedness in today #39;s complex and changing environment, as the main background in dealing with Crisis hosts. By making cities smarter, communities are able to perform better in tackling and preventing crises. On the other hand, in the designed model, it was found that smart cities are effective in crisis management and can be pursued as a new approach in the global arena of urban management as a transcendent perspective in our country.