بررسی تاثیر فرم ساختاری مسیر در فضای باز مجتمع های مسکونی بر بهبود مسیریابی افراد در شرایط اضطراری

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت زمان در مسیریابی بهینه جهت کاهش آسیب‌های وارد شده براثر حوادث در شرایط بحرانی مانند زلزله، آتش‌سوزی و ...، فرم ساختاری مسیر تاثیر بسزایی در انتخاب افراد در این شرایط دارد. همچنین این امر در کار طراحان، مدیران و برنامه ریزان شهری برای مدیریت بحران و پس از آن، می‌تواند بسیار تاثیرگذار باشد. نحوه رفتار و حرکت افراد در فضای محوطه باز مجتمع‌های مسکونی نشان می‌دهد که کوتاه‌ترین مسیر بهترین گزینه است اما در شرایط بحرانی اهمیت مسئله زمانی مهم‌تر می‌گردد که نحوه مسیریابی، نگرانی‌هایی را در افراد ایجاد می‌نماید که بر تصمیم‌گیری آن‌ها موثر است. زمانی که فردی ناآشنا با این محیط، می‌خواهد مسیر و جهت مورد نیاز خود را دریابد، این نگرانی بیشتر می‌گردد. هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر ساختار فرمی مسیر در شرایط اضطراری بر مسیریابی افراد در فضای باز مجتمع‌های مسکونی بر اساس نظریه نحو فضا و تعیین بهترین نوع مسیر برای افراد در این محیط است.روش: در این پژوهش بر اساس مبانی نظریه نحو فضا در شرایط اضطراری، یک توصیف ساختاری از رفتار محیطی انسان ارائه می‌شود. بر همین اساس، برای رسیدن به هدف پژوهش، با استفاده از نرم‌افزار depthmap x 0.50 و با استخراج روش‌های مبتنی بر گراف و تفسیر نمودارهای محوری، جهت‌یابی، دید محوری و خوانایی، ادراک و تفسیر مردم از مسیریابی محوطه مجتمع مسکونی در شرایط اضطراری تبیین می‌گردد.یافته‌ها: یافته‌ها نشان می‌دهند که مسیریابی با عمق فضا و محور بصری افراد رابطه معناداری دارد؛ به این معنا که هر چه خوانایی مسیر با افزایش عمق و طولانی‌ترین شدن محور دید بیشتر گردد، افراد در هنگام بروز حوادث و شرایط اضطراری، تصمیم‌گیری مناسب‌تری در انتخاب مسیر می‌نمایند.نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش در انتخاب بهینه مسیریابی توسط افراد در شرایط اضطراری نشان دادند که مسیر گردش خطی به علت آن ‌که طولانی‌ترین خط دید را بین مسیرهای دیگر دارد و این امر موجب خوانایی بهتر افراد و کاهش اضطراب آن‌ها می‌گردد، اولین انتخاب می‌باشد. البته این امر بستگی به عمق دید افراد نیز دارد. چنانچه عمق دید افراد بیشتر گردد، این امر دشوار می‌گردد. همچنین مسیر گردش منحنی نیز به علت آنکه دارای محورهای عمق و دید ثابت و تکراری نسبت به سایر مسیرها می‌باشد، درجه خوانایی متوسطی دارد و این امر در زمان حوادث اضطراری می‌تواند اضطراب و نگرانی افراد را افزایش دهد. مسیر گردش شبکه‌ای، نامناسب‌ترین مسیر جهت مسیریابی افراد در فضا می‌باشد زیرا به سبب خوانایی کمتر نسبت به سایر مسیرها، قابلیت دید و عمق کمتری دارد؛ بنابراین سبب افزایش اضطراب و نگرانی در افراد می‌گردد.

Investigating the effect of structural form of outdoor path of residential complexes on improving the routing of people in emergency situations

Background and Objective: Due to the importance of time in choosing the optimal routing to reduce the damage caused by accidents in critical situations such as earthquakes, fires, etc., the structural form of the route has a significant impact on the selection of people in emergencies. It can also be very effective in the work for designers, managers and urban planners for disaster risk management and beyond. The way people behave and move in the space of residential complexes shows that the shortest route is the best option, in critical situations, the importance of the issue becomes more critical when the way of routing raises concerns in people that make their decision. It is effective. This concern increases when a person unfamiliar with the environment wants to find the direction he or she needs. The purpose of this study is to investigate the effect of the formal structure of the route in emergency situations on the routing of people in residential complexes based on the theory of space syntax and determine the best type of route for people in residential complexes. Method: In this research, based on the principles of neohospace theory in emergency situations, a structural description of human environmental behavior is presented. Accordingly, to achieve the research goal, using Depthmap X 0.50 software and by extracting graphbased methods and interpreting pivot diagrams, orientation, pivotal vision and readability, perception and interpretation of people from the routing of the residential complex in conditions Emergency is explained. Findings: The findings show that routing has a significant relationship with the depth of space and visual axis of people; This means that the greater the legibility of the route with increasing depth and the longest axis of vision, the more appropriate decisions people make in choosing the route in the event of accidents and emergencies. Conclusion: The results of the study on the optimal choice of routing by people in emergency situations showed that the linear route because it has the longest line of sight among other routes and this leads to better readability of people and reduces their anxiety, the first Is a choice. Of course, this also depends on the depth of vision of the people. This will be difficult if the depth of vision of the people increases. Also, the curved path has a moderate degree of readability due to its fixed and repetitive axes of depth and vision compared to other paths, and this can increase people #39;s anxiety and worry during emergencies. Network traffic route is the most unsuitable route for navigating people in space because due to less readability than other routes, it has less visibility and depth, so it increases people #39;s anxiety and worry.