بررسی میزان تاب آوری ساکنین نواحی روستایی استان کرمانشاه در مواجهه با بلایای طبیعی

زمینه و هدف: بلایای طبیعی واقعیتی است که امروزه بخش قابل توجهی از مناطق روستایی را تحت تاثیر قرار داده است. با توجه به اینکه در برخی مواقع، پیشگیری از وقوع این بلایای طبیعی میسر نمی‌باشد، لذا بررسی میزان تاب آوری در برابر بلایای طبیعی از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف این مقاله بررسی میزان تاب آوری ساکنین نواحی روستایی استان کرمانشاه در مواجهه با بلایای طبیعی ‌می‌باشد.روش: جامعه آماری شامل 14 شهرستان استان کرمانشاه و بالغ بر 270 پرسشنامه است. پایایی تحقیق توسط آلفای کرونباخ و روایی توسط متخصصان جغرافیا و علوم اجتماعی تایید شد. یافته‌‌ها: یافته‌ها نشان می دهند که میزان رضایتمندی از عملکرد مدیران محلی در راستای بهبود وضعیت تاب آوری پایین می‌باشد. زیرا که میانگین کل بدست آمده 2.8 از 5 در مقایسه با 3 میزان کمتری را نشان می دهد. با توجه به نتایج رگرسیونی از عوامل تاثیر گذار اجتماعی، اقتصادی، محیطی، زیر ساختی و نیز beta (بتا) محاسبه شده می توان اذعان داشت که عوامل مدیریتی در آینده می تواند بیشترین تاثیر را در بهبود وضعیت تاب آوری جوامع محلی در برابر بلایای طبیعی داشته باشد و در رتبه بعدی عوامل اجتماعی قرار دارد.نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که مردم بومی نسبت به وقوع زلزله بسیار حساس هستند و نوعی ترس و وحشت در بین آن‌‌‌‌ ها وجود دارد. زلزله اخیر کرمانشاه این ترس و نگرانی را بیشتر کرده است. زیرساخت‌ها هم آسیب پذیر هستند. پاسخگویان معتقد هستند که زیرساخت‌ها مناسب نبوده و در برابر مخاطرات آسیب پذیر هستند. زیر ساخت‌های تاثیر گذاری مانند برخورداری روستاهای منطقه از شبکه گاز سراسری، دسترسی به مراکز درمانی بیمارستان، اورژانس، داروخانه و خانه بهداشت، دسترسی به نهادهای امدادرسان(هلال احمر) یا مرکز مدیریت بحران، دسترسی به پلیس و نیروی انتظامی، دسترسی به آتش نشانی، دسترسی به مراکز اسکان موقت و دسترسی به شبکه معابر اصلی همگی در وضعیت نامطلوبی قرار دارند.

Evaluation of resilience of rural residents in Kermanshah province in the face of natural disasters

Background and Aim: Natural disasters are a reality that has affected a significant part of rural areas today. Due to the fact that in some cases it is not possible to prevent the occurrence of these natural disasters, so it is very important to study the degree of resilience against natural disasters/ The purpose of this article is to investigate the resilience of residents of rural areas of Kermanshah province in the face of natural disasters in Kermanshah province.Method: The statistical population includes 14 cities of Kermanshah province and over 270 questionnaires. The reliability of the study was confirmed by Cronbachchr('39')s alpha and the validity was confirmed by experts in geography and social sciences.Findings: The results show that the level of satisfaction with the performance of local managers in order to improve resilience is low. Because the total average obtained is 8. 2 out of 5 compared to 3 less. According to the regression results of social, economic, environmental, infrastructural and beta (beta) factors, it can be said that future management factors can have the greatest impact on improving the resilience of local communities against natural disasters. And is in the next rank of social factors.Conclusion: The results of this study showed that indigenous people are very sensitive to earthquakes and there is a kind of fear and panic among them. The recent earthquake in Kermanshah has increased this fear and concern.Infrastructure is also vulnerable. Respondents believe that the infrastructure is inadequate and they are vulnerable to risks. Impressive infrastructures such as access to villages in the region from the national gas network, access to hospital treatment centers, emergency rooms, pharmacies and health centers, access to relief institutions (Red Crescent) or crisis management center, access to police and law enforcement, access to fire Address, access to temporary accommodation and access to the main thoroughfare network are all in poor condition.