بررسی نقش مکان‌گزینی سرپناه اضطراری و موقت در فضای سبز و بازی بر تاب‌آوری روانی کودکان، مورد مطالعاتی: زلزله 1396 کرمانشاه

زمینه و هدف: رخداد سوانح منجر به تجربه آسیب و ضربه های روانی در جامعه کودکان می شود. به طور میانگین از هر 3 کودک دچار سانحه، یکی از آنها دچار علائم اختلال استرس پس از سانحه می‌گردد. بنابراین برنامه ریزی و مدیریت شرایط گذار از بحران به وضعیت عادی در مرحله اسکان موقت و اضطراری به عنوان نقطه شروع بازتوانی، از اهمیت زیادی برخوردار می گردد. تحقیق حاضر به مبحث مکان گزینی سرپناه اضطراری و موقت در طبیعت و فضای بازی و نقش آن بر تاب آوری روانی و کاهش استرس کودکان سانحه دیده زلزله 1396 کرمانشاه، می پردازد.روش: به دلیل محدودیت های موجود در برقراری ارتباط کلامی با کودک از یک سو و از سوی دیگر اتمام بازه زمانی اسکان موقت و اضطراری در مورد پژوهش، در این تحقیق رویکرد کیفی با ابزار بیان تصویری عکسروایت و مصاحبه بدون ساختار در حین فرآیند انجام تحقیق، برگزیده شد. فرآیند به صورت سلسله مراتبی و در سه مرحله اجرا گردید. جامعه آماری 35 کودک بین 511 سال از جامعه سانحه دیده کرمانشاه بودند که به صورت هدفمند انتخاب شدند. داده های تحقیق با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس و تحلیل عاملq ،کمّی شده و نحله های فکری در ترجیحات کودکان برای برپایی سرپناه پس از سانحه استخراج شدند. یافته ها: بر اساس یافته ها، ترجیح تمامی کودکان مورد پژوهش در برپایی سرپناه، فضاهای بازی و سبز بود که دال بر شناخت و کشش درونی کودک به چنین فضاهایی است. در مرحله دوم، مشخص شد که اهمیت فضاهای تعریف شده مانند فضای سبز طراحی شده و فضای سبز و بازی طراحی شده در بین جامعه، بیش از فضاهای سبز طبیعی و فضای سبز و بازی طراحی نشده است. در جایگاه دوم، فضاهایی با امکان بازی در مقابل فضاهای فاقد چنین شرایطی وجود داشت. دلیل مکنون در این بخش، احساس امنیت در فضاهای تعریف شده و نیاز به بازی و فعالیت جسمی است. در مرحله سوم تحقیق مشخص شد که اهمیت ارتباط با همسالان و روابط اجتماعی می تواند بر اولویت فضاهای فاقد اهمیت در مرحله قبل بیافزاید و بر نقش پررنگ ارتباط و حمایت اجتماعی در بازتوانی روانی کودکان صحه گذارد.نتیجه گیری: بر طبق نتایج، در بین جامعه کودکان سانحه دیده کرمانشاه، اولویت مکان گزینی سرپناه پس از سانحه در فضاهای بازی و سبز با امکان بازی، بهبود عملکرد شناختی، فعالیت جسمی و احساس امنیت می باشد. بنابراین بر طبق چارچوب مفهومی تحقیق، سلامت روانی و تاب آوری به دنبال تجربه سانحه برای کودکان در فضاها با چنین قابلیت هایی حاصل خواهد شد.

Investigating the role of temporary and emergency shelter locating in green spaces and playground on children mental resilience, Case study:the 1396 Kermanshah earthquake

Background and objectives: disasters lead to the experience of trauma in the children. On average, one in three children with trauma, one of them has symptoms of posttraumatic stress disorder. Therefore, planning and managing the transition from crisis to normal conditions during the temporary and emergency sheltering phase is important as a starting point for recovery. The present study deals with the location of emergency and temporary shelter in green spaces and playground and its role on psychological resilience and stress reduction in children of the 1396 Kermanshah earthquake.Method: Due to the limitations of verbal communication with the child on the one hand and completion of temporary and emergency accommodation time, on the other hand, the present study selected a qualitative approach using photonovella visual expression and unstructured interviewing during the research process. The process executed in a hierarchical manner in three stages. The statistical population consisted of 35 children from Kermanshah community aged 511 years and were selected purposefully. Research data were quantified using SPSS software and Q factor analysis, and brainstorming on children's preferences for postdisaster shelter locations was extracted.Findings: According to the findings, the preferences of all the children in the study were locating shelters in green spaces and playground, which indicates the child's intrinsic cognition and attraction to such spaces. Secondly, it was found that the importances of defined spaces such as designed landscapes and designed landscapes and playground, within the community, were more than natural landscapes and undefined landscapes and playgrounds. In the second place there were spaces with the possibility of playing against those without. The reasons for this, are the sense of security in defined spaces and the need for physical activity and play. In the third phase of the study, it was found that the importance of peer communication and social relationships can increase the priority of undefined spaces in the previous stage and confirm the strong role of social support and communication in the mental recovery of children.Conclusion: According to the results, among the Kermanshah Disaster affected children, the priority is locating postdisaser shelter in playgrounds and green spaces with the possibility of play, improved cognitive performance, physical activity and a sense of security. Therefore, according to the conceptual framework of research, mental health and resilience will result from experiencing spaces with such capabilities.