ارزیابی ابعاد تاب‌آوری در محلات منطقه 9 شهر تهران با استفاده از تکنیک topsis

زمینه و هدف: شهرها، نظام های پیچیده ای هستند که نسبت به تهدیدهای طبیعی یا انسانی آسیب پذیرند. نگاهی که تاکنون در مدیریت سوانح و مدیریت شهری وجود داشته، رویکرد کاهش مخاطرات بوده است. اما امروزه جوامع در تلاش برای دست یابی به شرایطی هستند که در صورت وقوع بحران، بازگشت سریع آن ها را به وضعیت پیش از بحران (اولیه و عادی) فراهم سازد. در این میان تاب آوری، مفهوم جدیدی است که بیشتر در مواجهه با ناشناخته ها و عدم قطعیت ها به کار می رود. هدف از این مطالعه، ارزیابی و سنجش ابعاد تاب آوری در محلات منطقه 9 شهر تهران معین شد.روش: برای نیل به این هدف از روش تحقیق توصیفی تحلیلی مبتنی بر تحلیل پرسشنامه در بین کارشناسان حوزه های مختلف که مشرف بر وضع موجود محلات منطقه 9 بوده اند، بهره گرفته شد. برای سنجش محلات هشت گانه منطقه 9 تهران از لحاظ ابعاد تاب آوری، از تکنیک آنتروپی شانون و مدل تاپسیس استفاده شد.یافته ها: اهمیت نسبی ابعاد در هشت محله منطقه 9 شهر تهران عبارت اند از: اجتماعی 0/31، ساختاری - کالبدی 0/22، زیرساختی 0/19، اقتصادی 0/14 و نهادی 0/13 می باشد. طبق محاسبات انجام شده با استفاده از مدل تاپسیس، محله دکتر هوشیار با مقدار 0/89، استاد معین با مقدار 0/73، امام زاده عبدالله 0/66، مهرآباد جنوبی 0/54، شهید دستغیب 0/38، سرآسیاب مهرآباد 0/33، فتح 0/32 و شمشیری 0/30 رتبه بندی شده اند. نتایج حاصل از تحلیل آماری نشان می دهد که بعد اجتماعی در محلات منطقه 9 با وزن 0/31 دارای اهمیت نسبی بیشتری است. در ادامه براساس تکنیک رتبه بندی تاپسیس، محلات منطقه 9 تهران، رتبه بندی شده اند که نتایج نشان می دهد محله دکتر هوشیار و استاد معین دارای وضعیت مناسب تری و محله فتح و شمشیری بدترین وضعیت را به لحاظ تاب آوری در مقابل سوانح دارند.نتیجه گیری: در جهت افزایش تاب آوری در شهر تهران و منطقه 9، سرمایه گذاری های آتی فراتر از سرمایه گذاری های مادی و راه حل های فنی، نیازمند توسعه سرمایه های انسانی، اجتماعی، ظرفیت نهادی و همکاری بین سازمانی است.