بررسی تاثیر سالمندی جمعیت و سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی در ایران در چارچوب مدل نسل‌های هم‌پوشان

در این مقاله سالمندی جمعیت در یک اقتصاد بسته با مدل قابل محاسبه با نسل‌های هم پوشان (olg) دیاموند تعمیم‌یافته با 8 نسل همپوشان که در آن عنصر سرمایه انسانی به‌صورت درون‌زا شکل‌گرفته، برای اقتصاد ایران طراحی شده است. پویایی های اثر سالمندی بر متغیرهای اقتصاد کلان در سناریو پایه و سناریو سیاست‌گذاری جهت افزایش سرمایه انسانی برای یک دوره 50 ساله شبیه‌سازی‌شده است .مطابق با مدل‌های رشد، رشد بلندمدت به دو عامل رشد نیروی کار و رشد بهره‌وری نیروی کار بستگی دارد. سالمندی با کاهش رشد نیروی کار، رشد بلندمدت را کاهش می‌دهد ولی با رشد سرمایه انسانی از طریق افزایش بهره‌وری، رشد بلندمدت را افزایش می‌دهد؛ بنابراین اثر سالمندی بر رشد اقتصادی برآیند این دو عامل است. در مدل شبیه‌سازی‌شده یک حداقل رشد سرمایه انسانی برای غلبه بر آثار منفی کاهش رشد نیروی کار در اثر سالمندی بر رشد اقتصادی لازم است. در سناریوی پایه پارامتر سهم نیروی کار ماهر ( ) باتوجه‌به برآورد این متغیر در اقتصاد ایران برابر با 039/0 منظور شده است.  در مقادیری که رشد سرمایه انسانی بالاتر از کاهش رشد نیروی کار در اثر سالمندی است رشد بلندمدت افزایش و در غیر این صورت رشد بلندمدت کاهش‌یافته است.نتایج نشان می دهد که افزایش سالمندی اگر همراه با سیاست های ارتقای سرمایه انسانی باشد می تواند اثر منفی سالمندی بر رشد را جبران کند.

The Impact of Population Ageing and Human Capital on the Economic Growth in Iran: An Analysis with an Overlapping Generations Model

In this article, population aging in a closed economy whit a computable generalized Diamond overlapping generations (OLG) model has been investigated in which the element of human capital has been endogenously formed. In this study, the effect of population aging in a closed economy with 8 overlapping generations based on the Diamond model, capable of simulating the intergenerational differences has been designed for the Iranian economy across 50 years from 1400 to 1450. The research model includes 3 economic agents of household, firm, and government, whose behavior and decisionmaking are interdependent. First,the  impact of aging on the dynamics of the macroeconomic variables, specifically economic growth has been simulated and Then, the impact of implementing policies to increase human capital on the dynamics of the macroeconomic variables has been simulated. According to growth models, longterm growth depends on two factors namely: the growth of the labor force and productivity growth. Aging reduces longterm growth by reducing labor force growth. But human capital growth through increasing productivity promotes longterm growth. Therefore, the effect of aging on economic growth is the consequence of these two factors. In the simulated model, a minimum growth of human capital is necessary to overcome the negative impacts of labor force growth reduction due to aging on economic growth. In the basic scenario, the parameter of the share of skilled labor (δ) according to the estimation of this variable in the Iranian economy is equal to 0.038983. To the extent that the growth of human capital is higher than the reduction in labor force growth due to aging, longterm growth increases, otherwise longterm growth reduces. The results show that population aging if combined with policies to increase human capital, can compensate for the negative impact of aging on growth