نابرابری مسکن شهری در استان های ایران

نابرابری اقتصاد به وجود دو یا چند نوع متمایز از بخش‌های اقتصادی در یک اقتصاد اشاره دارد. ابعاد نابرابری در حوزه‌های مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی قابل بحث است. پژوهش حاضر با استفاده از شاخص‌های مسکن شهری به بررسی وضعیت نابرابری مسکن بین استان‌های کشور و سطح‌بندی مناطق طی سه دوره‌ 85، 90 و 95 با استفاده از این شاخص‌ها پرداخته است. در این مطالعه از 8 شاخص کالبدیاجتماعی و اقتصادی برای بررسی وضعیت موجود استفاده شده است. برای وزن دهی شاخص‌ها از روش آنتروپی شانون، سطح‌بندی توسعه‌یافتگی و بررسی نابرابری استان‌ها از مدل تاپسیس و آزمون فرضیه‌ها از ضریب همبستگی پیرسن استفاده شده است. نتایج به دست آمده از سطح توسعه‌یافتگی مسکن شهری استان‌های کشور نشان می‌دهد طی دوره 10 ساله 8595 وضعیت توسعه مسکن شهری بهبود یافته است. اما پراکندگی میزان توسعه‌یافتگی طی همین دوره بیشتر شده است. به این معنی که نابرابری در شاخص‌های مسکن افزایش یافته است. آزمون فرضیات نیز نشان می‌دهد که با افزایش رشد شهرنشینی، توسعه‌یافتگی مسکن شهری کاهش یافته است. یافته‌های تحقیق می‌تواند سیاست‌گذاران و برنامه ریزان را در تدوین سیاست‌ها و برنامه‌های مناسب در زمینه توسعه و برقراری عدالت اجتماعی در بخش مسکن یاری دهد.

Urban Housing Inequality in Iranian Provinces

In an economy, inequality refers to having two or more clear feature of economic sectors, social, political and cultural areas are debatable. This study uses urban housing indices to investigate the situation of housing inequality in Iranian provinces and the ranking of the areas during 2006, 2011 and 2016 using these indices. In this study, 8 physicalsocial and economic indices are used to address the current situation. For weighting the indices, Shannon Entropy method was used.  TOPSIS and Pearson correlation coefficient were respectively used for ranking of unequal development in the provinces and testing the hypotheses. The results of the urban housing development level of the provinces indicate that the urban housing development has improved during the period of 10 years 20062016. However, the important thing is that the level of development variance increased in the different provinces. This increase means more divergence and inequality in the level of urban housing development in different provinces. The hypothesis test also shows that urban housing development has declined with increasing urbanization. Research findings can help policymakers and planners to formulate appropriate policies and programs in the field of development and social justice in the housing sector.