شبیه سازی نرخ سود بازار بین بانکی ریالی ایران در چارچوب تعادل نش و با استفاده از مدل های جستجو

بین بانکی بخشی از بازار پول است که در آن بانک‌ها و موسسات اعتباری جهت تامین مالی و مصرف منابع مازاد به صورت کوتاه‌مدت و با هدف ایجاد تعادل در وضعیت نقدینگی خود وارد معامله می‌شوند. در چارچوب الگوی کریدوری نرخ سود، بانک مرکزی به منظور اجرای سیاست پولی، کریدور نرخ سود را در بازار بین بانکی تعیین و با استفاده از عملیات بازار باز نرخ سود بازار را به سمت نرخ سود سیاستی هدایت می‌نماید. بر این اساس برآورد نرخ سود بازار بین بانکی تعادلی از مهمترین چالش‌های سیاست‌گذاری پولی به شمار می‌رود. بدین منظور، پژوهش حاضر در چارچوب الگوهای شبکه‌ای، یک مدل جست‌و‌جوی چهار دوره‌ای شامل دوره شوک نقدی، جست‌و‌جو برای یافتن شریک، چانه‌زنی و تسویه با بانک مرکزی را ارائه و رفتار بانک‌های ایران را در بازار بین بانکی شبیه‌سازی نموده است و در پایان نرخ سود بازار بین بانکی ایران را برای دوره 1397 تا 1398 استخراج می‌نماید. نتایج نشان می‌دهد که هر چند میانگین نرخ اعلامی در بازار بین بانکی ایران با میانگین نرخ بدست آمده از مدل این پژوهش یکسان است اما نرخ سود وام‌دهی و وام‌گیری بانک‌های بزرگ که از مدل استخراج شده است تفاوت معنی‌داری دارند و البته با عقلانیت رفتاری بانک‌ها سازگار است. همچنین میانگین نرخ‌های اعلامی بانک‌ها در دو حالت یکسان است که نشان دهنده انحراف در سیاست‌گذاری نرخ سود توسط بانک مرکزی است.

Simulating interbank money market interest rate using search models within a NashEquilibrium framework

The interbank market is a part of the money market in which banks and credit institutions enter into transactions to finance and consume surplus resources in the short term with the aim of balancing their liquidity situation. In a corridor framework of monetary policy, the central bank sets interbank money market (IBMM) interest rate and also implements open market operation (OMO) to direct market interest rate towards the policy rate. Hence estimation of IBMM equilibrium interest rate is the most important challenge in monetary policy making. In order to model the interbank market in Iran, this research provides a 4periods search model, including shocks, searching for counterparty, bargaining and settlement with central bank, and it simulates Iranian banks’ behavior to derive Iran’s interbank rate from 2017 to 2019. The results show that the modeldriven lending rate of large banks is higher than their borrowing rate which is consistent with rational behavior of the banks, while the actual rates are the same in both cases that implies distortion in interest rate policy making by Iran central bank.