مقایسه اثر شدت های مختلف دهیدراسیون بر قدرت ایزومتریک، توان بی هوازی و استقامت عضلانی زنان فعال

زمینه و هدف: کم آبی ناشی از ورزش و گرما پدیده ای رایج در میان ورزشکاران است که می تواند عملکرد و حتی سلامتی ورزشکار را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثرات کم آبی در شدت های متفاوت بر برخی عملکردهای فیزیولوژیکی و جسمانی زنان فعال بود. روش تحقیق: 10 نفر زن سالم فعال با میانگین سن: 6/24± 26/6 سال، قد: 5/20±163/20 سانتی متر، وزن 6/59±54/82 کیلوگرم و bmi 20/59 ±2/45 به صورت داوطلبانه در سه روز جداگانه در شدت های متفاوت یوهیدراسیون، دهیدراسیون خفیف و دهیدراسیون متوسط شرکت کردند. موقعیت دهیدراسیون با استفاده از ورزش و فشار گرمایی و کنترل مصرف مایعات ایجاد شد. توان بی هوازی، قدرت ایزومتریک و استقامت عضلانی اندام فوقانی و تحتانی در سه حالت اندازه گیری شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها  از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده گردید و سطح معنی داری 0/05>p در نظر گرفته شد. یافته ها: در حالت های دهیدراسیون خفیف و متوسط به ترتیب در توان بی هوازی کاهش معنی داری به میزان 7/37 درصد و 11/94 درصد، استقامت عضلانی اندام فوقانی 3/4 درصد و 17/44 درصد، استقامت عضلانی اندام تحتانی 2/66 درصد و 5/75 درصد، قدرت عضلانی اندام تحتانی 4 درصد و 11 درصد در مقایسه با یوهیدراسیون مشاهده شد. قدرت عضلانی اندام فوقانی در حالت دهیدراسیون متوسط 62/8 درصد نسبت به حالت یوهیدراسیون کاهش معنی داری را نشان داد. نتیجه گیری: به نظر می رسد عوامل جسمانی مثل توان بی هوازی، قدرت و استقامت عضلانی در شدت های خفیف نیز تحت تاثیر دهیدراسیون قرار گرفته و به صورت معنی داری کاهش می یابند.