اثر یک دوره تمرین شنا بر کیفیت اسپرماتوژنز مایع سیمن و وضعیت فشار اکسایشی بیضه در موشهای چاق

زمینه و هدف: چاقی در مردان با کاهش کیفیت مایع سیمن و آسیب اکسایشی بیضه همراه است. به هرحال، برگشت پذیری این فنوتیپ‌ها روشن نیست، اما تمرین ورزشی می تواند یک عامل موثر باشد. بنابراین هدف تحقیق حاضر، ارزیابی برگشت پذیری چاقی، کیفیت مایع سیمن و شاخص‌های فشار اکسایشی بیضه در پاسخ به تمرین شنا در موش‌های چاق بود. روش تحقیق‌‌: بیست سر موش چاق نر به طور تصادفی در دو گروه تمرین (10 سر) و کنترل (10 سر) قرار گرفتند. یک گروه همسان از موش‌های با وزن طبیعی (10 سر) نیز برای مقایسه در سطح پایه به کار گرفته شد. برنامه تمرین ورزشی با شدت متوسط (40 تا 70 درصد ضربان قلب، 60 دقیقه در روز شنا و 3 نوبت در هفته) برای 8 هفته اجرا شد. بعد از این مداخله، موش‌ها در گروه‌های مجزا بیهوش شدند و بافت بیضه برای ارزیابی شاخص‌های مختلف جدا گردید. برش‌های بافتی به روش هماتوکسیلین و ائوزین بررسی گردید و اسپرماتوژنز بر اساس روش جانسون نمره دهی شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس یک سویه و آزمون تعقیبی lsd استفاده شد و سطح معنی داری 0.05>pمنظور گردید. یافته‌ها: در سطح پایه، موش‌های با وزن طبیعی به طور معنی‌دار از کیفیت اسپرماتوژنز (0.03>p) و ظرفیت ضد اکسایشی (0.02>p) بالاتری برخوردار بودند. در گروه تمرین، کیفیت اسپرماتوژنز (0.04> p) و ظرفیت ضد اکسایشی بیضه (0.02>p) به طور معنی‌دار افزایش یافت، در حالی که سطوح مالون دی آلدهید (0.03>p) و وزن بدن (0.002>p) به طور معنی‌دار کاهش پیدا کرد. نتیجه‌گیری: یافته‌های حاضر نشان می‌دهد که تمرینات شنا با شدت متوسط می‌تواند منجر به بهبود در کیفیت اسپرماتوژنز شود و حداقل بخشی از آن از طریق تنظیم کاهشی فشار اکسایشی در بیضه‌ها اعمال می‌شود.

Influence of swimming exercise training on semen quality and oxidative stress status of the testis in obese male rats

Background and Aim: Male obesity is associated with reduced semen quality and oxidative damage in the testis. However, the reversibility of these phenotypes is not clear, but exercise training can be effective factor. Therefore, the aim of this study was to assess the reversibility of obesity, semen quality and testis oxidative damage markers in obese rat in response to swimming training. Materials and Methods: Twenty obese male rats were assigned to moderate exercise training (n = 10), and control (n = 10) groups. A matched control group of normal weight rats (n = 10) were also used for baseline comparison. The moderate exercise program (4070 percent of heart rate, 60 min/day swimming, 3day/week) was conducted for 8 weeks. After the intervention, rats were anesthetized in separated group and testes tissues were isolated for evaluation of different parameters. Tissue slices were investigated by Hematoxylin and Eosin method and spermatogenesis was scored according to Johnsen score. Data was analyzed using ANOVA followed by the LSD post hoc test. A probability of less than 0.05 was considered to be significant. Results: At the baseline, normal weight rats had significantly higher spermatogenesis quality (p0.03) and total antioxidant capacities (p0.02) than obese rats. In the exercise group,  spermatogenesis quality (p 0.04) and testes total antioxidant capacities (p0.02) were significantly increased, whereas malondialdehyde (MDA) levels (p0.03) and body weight (p0.002) were significantly decreased after the swimming training. Conclusion: The current findings demonstrate that moderate swimming training can lead to improvement in spermatogenesis quality in obese rats, at least in part by downregulation of oxidative stress in testes.