مقایسه‌‌ اثر شنای میان مدت و بلند مدت بر بیان ژن mef2c بطن چپ موش‌‌های صحرایی نر

زمینه و هدف: فعالیت بدنی تغییرات ساختاری و عملکردی در قلب به‌ویژه بطن چپ ایجاد می‌‌کند که به‌شدت و مدت ورزش بستگی دارد. پژوهش حاضر اثر مدت‌زمان شنا را بر بیان ژن هیپرتروفی، عامل‌‌ افزایش ‌دهنده‌ ‌‌میوسیت 2c (mef2c) بطن چپ موش‌‌های صحرایی نر بررسی می‌‌نماید. روش تحقیق: تعداد 18سر موش نر (20±200 گرم) به سه گروه کنترل، شنای میان‌مدت و بلندمدت تقسیم شدند. گروه‌‌های تمرینی (10 هفته و 5 روز در هفته) در آب 2±28 درجه شنا کردند. در هر جلسه گروه میان‌مدت یک ساعت و گروه بلندمدت از هفته‌‌ پنجم تا دهم سه ساعت شنا کردند. برای سنجش بیان ژن mef2c از روش realtime pcr استفاده شد. نتایج با استفاده از روش تحلیل واریانس یک‌‌طرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی‌‌داری 0/05>p استخراج گردید. یافته‌‌ها: نتایج نشان داد که 10 هفته تمرین شنا در هر دو گروه تمرینی در مقایسه با گروه کنترل، منجر به کاهش بیان ژن mef2c (p=0/001) می شود. به‌علاوه، وزن قلب و نسبت وزن قلب/ سطح رویة بدن در گروه شنای میان‌مدت و بلند‌‌مدت در مقایسه با گروه کنترل؛ افزایش معنی داری (0/05>p) پیدا کرد. نتیجه‌‌گیری: تمرین شنای به اجرا درآمده توانست بیان ژن mef2c مرتبط با هایپرتروفی بطن چپ را کاهش دهد و زمینه را برای فعالیت عوامل مرتبط با هایپرتروفی مهیا ‌‌سازد. ازاین‌رو انجام این تمرینات به ویژه شنای طولانی‌مدت را می‌‌توان به‌عنوان مدلی برای بهبود عملکرد قلب توصیه نمود.

Comparison of the effect of medium and long-term swimming on the left ventricular MEF2c gene expression in male rats

Background and Aim: Physical activity causes structural and functional changes in the heart, especially the left ventricle, which depends on the intensity and duration of exercise. The present study investigated the effect of swimming duration on the expression of the hypertrophy gene, the growth factor of myocyte 2c (MEF2c) in the left ventricle of male rats. Materials and Methods: Eighteen male rats (200 ±20 g) were divided into three groups: control, medium and long term swimming. Exercise groups (10 weeks and five days a week) swam in 28 ±2 degrees water. During each session, the intermediate group swam for one hour and the longterm group after the fifth week to the last week swam for three hours. Realtime PCR was used to measure the expression of MEF2c gene. Differences were determined by oneway ANOVA method and group comparisons were determined by Tukey post hoc test at the significance level of p≤0.05. Results: The results showed that 10 weeks of swimming training in both training groups compared to the control group, significantly decreased the MEF2c gene expression (p=0.001). In addition, heart weight and heart weight / body surface area ratio in the swimming group medium and long term compared to the control group; were significantly Increased (p<0.05). Conclusion: Swimming training can reduce the expression of MEF2c gene associated with left ventricular hypertrophy and pave the way for the activity of factors associated with hypertrophy. Therefore, swimming trainings especially longterm exercise, can be recommended as an convenient model for improving of heart function