بررسی تغییرات سطوح استراحتی برخی شاخص‌های التهابی، آسیب عضلانی، توان هوازی و بی‌هوازی بازیکنان نخبه فوتبال ساحلی در طول فصل مسابقات لیگ برتر

زمینه و هدف: فوتبال ساحلی به عنوان یک رشته جدید و پرطرفدار به سرعت در سراسر دنیا در حال گسترش است. با این حال، تاکنون اطلاعات دقیقی در مورد نیازهای جسمانی و فیزیولوژیکی بازیکنان این ورزش در دسترس نیست. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تغییرات سطوح استراحتی برخی شاخص‌های التهابی، آسیب عضلانی، توان هوازی و بی‌هوازی بازیکنان فوتبال ساحلی در مراحل پیش‌فصل، نیم‌فصل و پایان فصل مسابقات لیگ برتر بود. روش تحقیق: شرکت کنندگان این مطالعه 13 بازیکن نخبه فوتبال ساحلی (میانگین سن 4/01±24/64 سال، شاخص توده بدنی 2/76±22/23 کیلوگرم/مترمربع و حداکثر اکسیژن مصرفی 5/48 ±38/60 میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه) حاضر در لیگ برتر فوتسال فصل 99-98 ایران بودند. شاخص های توان هوازی،  بی‌هوازی و شاخص‌های التهابی (آلانین آمینوتراسفراز، آسپارتات آمینوترانسفراز، کراتین فسفوکیناز و لاکتات دهیدروژناز) در پیش فصل، نیم فصل و پایان فصل اندازه گیری شدند. از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری 0/05>p جهت بررسی تغییرات استفاده شد. یافته‌ها: از مرحله پیش فصل تا پایان فصل، آلانین آمینوترانسفراز افزایش معنی‌دار (0/04=p) و توان بی‌هوازی کاهش معنی‌دار (0/001=p) داشت. سطوح لاکتات دهیدروژناز افزایش معنی‌داری در نیم فصل نسبت به پیش فصل (0/04=p) و کاهش معنی‌دار در پایان فصل نسبت به نیم فصل نشان داد (0/01=p). با این وجود، تغییر معنی‌داری در آسپارتات آمینوترانسفراز (0/50=p)، کراتین فسفوکیناز (0/15=p) و توان هوازی (0/11=p) در طول فصل مسابقات مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به فشار فیزیولوژیکی ورزش فوتبال ساحلی در مراحل مختلف فصل مسابقات، پیشنهاد می‌شود بازیکنان این رشته در طول فصل، از نظر شاخص‌های بیوشیمیایی و عملکردی پایش شوند و بر اساس آن، برنامه‌های تمرینی، تغذیه‌ای و ریکاوری بهینه‌سازی گردد.

Evaluation of resting changes of some inflammatory, muscle damage, aerobic and anaerobic power indices of elite beach soccer players during Iranian premier league season

Background and Aim: Beach soccer as a new exciting and popular field of sport is spreading rapidly around the world. However, so far, limited accurate and documented information is available about the physical and physiological needs of this sport. The purpose of this study was to investigate the changes in resting levels of some inflammatory, muscle damage, aerobic and anaerobic indices of beach soccer players in the preseason, midseason and end of the premier league season. Materials and Methods: In this quasiexperimental study with repeated measures design, 13 elite beach soccer players (Mean± SD: age 24.64±4.01 year, body mass index 22.76±2.36 kg/m2 and maximum oxygen consumption 38.60±5.48 ml/kg/min) were selected. Measurements of aerobic and anaerobic power and alanin amino teransferase (ALT), aspartat amino teransferse (AST), certain phosphokinase (CPK) and lactate dehydrogenase (LDH) indices were measured in the 9899 pro league in preseason, midseason and also at the end of the season. The repeated measure analysis of variance and Bonferroni tests were used to examine the changes at the significant level of p<0.05. Results: Significant increase in ALT (p=0.04) and also decrease in anaerobic power (p=0.001) was observed from preseason to the end of the season. LDH levels showed a significant increase in the midseason compared to the preseason (p=0.04) and as the same the significant decrease also was found at the end of the season compared to the midseason (p=0.01). However, no significant changes were observed in AST (p=0.50), CPK (p=0.15) and aerobic power (p=0.11) during the competition season. Conclusion: Due to the physiological pressure for beach soccer players at different stages, it is recommended that players in this field should be monitored for biochemical and functional parameters during the competition season, and based on that, training, nutrition and recovery programs could be optimized.