تاثیر تمرینات مقاومتی با و بدون انسداد عروقی بر سطوح سرمی برخی هورمون‌های آنابولیکی و کاتابولیکی در دختران فعال

زمینه و هدف: اثر تمرینات انسدادی در فواصل زمانی مختلف بر عوامل رشد عضلانی در دختران به ‌عنوان موضوعی جدید، مطرح می‌باشد.  از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات مقاومتی با و بدون انسداد عروقی، بر سطوح سرمی برخی هورمون‌های آنابولیکی و کاتابولیکی در دختران فعال به اجرا درآمد. روش تحقیق: بدین منظور 36 دانشجوی دختر تربیت‌بدنی با میانگین شاخص توده بدنی 2.79 ± 23.32 کیلوگرم بر متر مربع به سه گروه (هر گروه 12 نفر) شامل گروه تمرین مقاومتی بدون انسداد عروق، تمرین مقاومتی با انسداد عروق،  و کنترل تقسیم شدند. گروه‌های تمرینی به مدت 6 هفته و هر هفته 3 جلسه و هر جلسه به مدت 30 دقیقه تمرینات مقاومتی را اجرا کردند و انسداد عروقی به صورت بستن تورنیکت به دور ناحیه پروگزیمال بازو با فشار 100 میلی لیتر جیوه اعمال گردید. نمونه‌های خونی قبل از شروع تمرین و 24 ساعت بعد، پس از جلسه ششم و جلسه‌ هجدهم پروتکل تمرینی؛ در حالت ناشتا جمع‌آوری شد. سطوح هورمون‌های رشد شبه انسولینی1، رشد، کورتیزول، تستوسترون و انسولین سرمی به روش الایزا اندازه‌گیری شدند. برای استخراج نتایج از روش تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح 0.05>p بهره برداری شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که پس از 6 هفته مداخله، تمرین مقاومتی با و بدون انسداد عروقی، موجب کاهش معنی دار هر دو شاخص کورتیزول (0.10=p) و انسولین (0.10=p) شد؛ در حالی که هورمون تستوسترون (95/p=0) و هورمون رشد شبه انسولینی1 (0.28=p) تغییر معنی‌داری نکردند. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که تمرینات مقاومتی انسدادی با شدت کم، می‌تواند تغییراتی مشابه با تمرینات مقاومتی بدون انسداد با شدت زیاد؛ در هورمون‌‌های انسولین و کورتیزول ایجاد نماید.

The effect of resistance training with and without vascular occlusion on serum levels of some anabolic and catabolic hormones in active girls

Background and Aim: The effect of occlusion training at different time intervals on muscle growth factors in girls is a new topic. Therefore, the present study conducted to study effects of resistance training with and without vascular occlusion on serum levels of some anabolic and catabolic hormones in active girls. Materials and Methods: For this purpose, 36 female students of physical education with an average body mass index of 23.32±2.79 kg/m2 were divided into three groups (n=12) including resistance training without vascular occlusion, resistance training with vascular occlusion, and control groups. Exercise groups performed resistance training for 30 minutes, three sessions per week, for six weeks and vascular occlusion was applied by closing the tourniquet around the proximal arm with a pressure of 100 mmHg. Fasting blood samples were collected before the start, 24 hours after, the 6th session, and the 18th session of the exercise protocol. Serum levels of insulinlike growth factor1, growth hormone, cortisol, testosterone, and insulin were measured by Elisa method. To extract results, the analysis of variance with repeated measures and Bonferroni post hoc tests were applied at the significant level of p<0.05. Results: The results showed that after six weeks of intervention, the occlusion and nonocclusion resistance training reduced significantly both cortisol (p=0.01) and insulin (p=0.01) hormones; while testosterone (p=0.95) and insulinlike growth factor1 (p=0.82) did not change significantly. Conclusion: The results showed that lowintensity occlusion resistance training can induce alterations in the insulin and cortisol hormones similar to highintensity nonocclusion resistnace intervention.