تاثیر چهار شیوه تمرینی بر بیان ژن های آنژیوپویتین-1 و کانستاتین در بطن چپ موش های صحرایی نژاد ویستار

زمینه و هدف: با توجه به اهمیت پیش گیری از بروز بیماری های قلبی و نیز فقدان اطلاعات لازم در خصوص تاثیر تمرین های ورزشی بر بیان ژن های آنژیوپویتین1 وکانستاتین، هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر چهار شیوه تمرینی بر بیان ژن های آنژیوپویتین1 وکانستاتین در بطن چپ موش های صحرایی نژاد ویستار بود. روش تحقیق: بدین منظور تعداد 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار 8 هفته ای با میانگین وزنی 33±237 گرم به طور تصادفی به 5 گروه (8 سر در هر گروه) شامل گروه های کنترل، تمرین تداومی با شدت متوسط (mit)، تمرین تداومی شدید (hit)، تمرین هوازی تناوبی شدید (hiit) و تمرین شنا با شدت متوسط (mist) تقسیم شدند. برنامه های تمرینی در گروه های تجربی به مدت 8 هفته و 5 روز در هفته انجام شد. 48 ساعت پس از آخرین جلسة تمرینی، نمونه برداری از بافت قلب انجام گرفت. بیان ژن های آنژیوپویتین1 وکانستاتین در بافت قلب با روش pcr تعیین شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و توکی در سطح معنی داری 05/0≥p استفاده گردید. یافته ها: بیان ژن های آنژیوپویتین1 و کانستاتین در هر یک از گروه های مداخله در مقایسه با گروه کنترل، به طور معنی داری (001/0p=) کاهش یافت. در مقایسه چهار نوع تمرین مشخص گردید که بیان آنژیوپویتین1 در گروهmist  نسبت به سایر گروه های تمرینی و بیان کانستاتین در گروه های hit، mit وmist نسبت به گروه hiit کاهش معنی دار بیشتری (001/0p=) داشته است. نتیجه گیری: هر چهار شیوه تمرینی توانست با بهبود بیان ژن های مورد مطالعه، تغییرات مطلوبی در کاهش پیامدهای ناشی از آسیب بافت قلبی ایجاد نماید؛ با این حال تمرینات شنا با شدت متوسط با توجه به ویژگی عدم تحمل وزن، تاثیرات بیشتری دارد. در این زمینه به تحقیقات بیشتری نیاز است.

The effect of four types of exercise training protocols on the angiopoietin-1 and canstatin expression in the left ventricle of Wistar rats

Background and Aim: Considering the importance of prevention of risk factors in heart disease and lack of information about the effect of exercise training on angiopoietin 1 and canstatin expression, therefore the aim of this study was to investigate the effect of four types of exercise training protocols on the angiopoietin1 and canstatin expression in left ventricle of Wistar rats. Materials and Methods: For this purpose, 40 male Wistar rats with age of 8weeks and an average weight of 237±33 grams were randomly divided into five groups (8 rats in each group), including control, moderate intensity training (MIT), high intensity training (HIT), high intensity interval training (HIIT) and moderateintensity swimming training groups (MIST). The training programs in experimental groups were performed for 8 weeks and 5 days a week. 48 hours after the last training session, the sampling was taken from cardiac tissue. Then, the angiopoietin1 and canstatin expression were determined by PCR method. To analyze data, one way ANOVA and tukeywere used at a significance level of p≤0.05. Results: Angiopoietin1 and canstatin expressions in each intervention groups were significantly decreased compared to the control group (p=0.001). The comparison of four types of training showed that angiopoietin1 expression was significantly decreased only in MIST group as compared to the other training groups and canstatin expression was significantly decreased in HIT, MIT and MIST groups when compared to the HIIT group (p=0.001). Conclusion: All of the four types of exercise training methods were able to reduce the expression of the studied genes,and make favorable changes in reducing the consequences of cardiac tissue injury. However, moderateintensity swimming training seem to have more favorable effects with regard to nonweight bearing property, although further research is needed.