تاثیر 8 هفته تمرین پیلاتس بر سطح سرمی عامل نوروتروفیک مشتق از مغز و تعادل پویای مردان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مطالعات نشان داده اند که تمرین پیلاتس در درمان و پیشگیری از بیمار یهای عصبی از جمله مولتیپل اسلکروزیس ms نقش دارد. با وجود این، سازوکار احتمالی این تاثیر مشخص نیست. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر 8 هفته تمرین پیلاتس بر سطح سرمی عامل نروتروفیک مشتق از مغز )bdnf( و تعادل پویای مردان مبتلا به ms انجام شد. روش تحقیق: روش مطالعه این تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پی شآزمون و پس آزمون بود. 22 آزمودنی مرد مبتا به ms با میانگین سنی 34.9 ±3.7 سال، نمایه توده بدن 3.6 ±1.07 به صورت هدفمند و داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تمرین پیلاتس ( 12 نفر) و کنترل ) 10 نفر( تقسیم شدند؛ که با تواتر 3 جلسه در هفته و به مدت 8 هفته به انجام تمرینات پیلاتس پرداختند. از جهت سنجش تعادل بیماران و از روش الایزای ساندویچی جهت اندازه گیری سطح (tug) سرم استفاده گردید. در پایان، برای مقایسه تغییرات درو نگروهی از آزمون t وابسته و برای ارزیابی بین گروهی از آزمون تحلیل کوواریانس ancova در سطح معنی داری p<0/05 استفاده شد. یافته ها: تغییرات درو نگروهی نشان داد bdnf سطح سرمی در گروه تمرینات پیلاتس به طور معنی داری افزایش p=0.03 و مدت زمان انجام آزمون tug نیز به طور معنی داری کاهشp=0.02 یافته است؛ در حالی که هیچکدام از این دو متغیر در گروه کنترل تغییر معنی داری نکردند p>0/05 در مقایسه بین دو گروه بعد از 8 هفته تمرین پیلاتس، تفاوت معنی داری در سطح سرمی bdnf p=0.04 و همچنین آزمون تعادل p=0.01 گزارش شد. نتیجه گیری: با توجه افزایش bdnf و بهبودی تعادل در گروه تجربی، تمرینات پیلاتس می تواند به عنوان بخش مهمی از برنامه های توانبخشی بیماران مبتا به ms در نظر گرفته شود.

Effect of 8 weeks of pilates training on serum level of brain-derived neurotrophic factor and dynamic balance in men with multiple sclerosis

Background and Aim: Studies have shown that pilates exercises play a role in the treatment and prevention of neurological diseases, such as multiple sclerosis (MS). However, the possible mechanism for this effect is unclear. Therefore, this study aimed to investigate the effect of 8 weeks of pilates training on serum brainderived neurotrophic factor (BDNF) and dynamic balance of men with MS. Materials and Methods: This study was a semiexperimental study with pretest and posttest design. Twentytwo men with mean age of 34.9 ±3.7 years, mean expanded disability status scale (EDSS) of 3.6 ±1.07 and mean body mass index (BMI) of 24.07 ±4.3 kg/m2 were selected and randomly assigned into pilates exercise training (n=12) and control (n=10) groups. The experimental group performed three sessions per week of pilates exercise training for 8 weeks. The timed up and go balance test (TUG) was used to evaluate the patients’ balance, moreover, the sandwich ELISA method was applied to measure serum BDNF levels. For statistical analysis, the ttest was used to compare the intragroup changes and the ANCOVA method to compare between the groups changes at the significant level of p < 0.05. Results: intragroup changes showed that serum BDNF levels in pilates group increased significantly (p=0.03) and duration of TUG test also decreased significantly (p=0.02); neither of these two variables displayed a significant change in the control group (p>0.05). There was a significant difference between two groups after 8 weeks of training in the serum level of BDNF (p=0.04) as well as the balance test (p=0.01). Conclusions: Pilates exercises can be considered as important part of rehabilitation programs for patients with MS because of the increase in BDNF and the improvement of balance in the intervention group.