تاثیر 10 هفته تمرین سرعتی و استقامتی و یک دوره بی تمرینی بر سطوح سرمی نسفاتین1، نیمرخ لیپیدی، درصد چربی بدن و شاخص توده بدنی مردان غیرفعال

زمینه و هدف: آدیپوکاین ها در بیماری های وابسته به چاقی نقش دارند و ممکن است نشانه ای از افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبیعروقی باشند. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر 10 هفته تمرین سرعتی و استقامتی و یک دوره بی تمرینی بر سطوح سرمی نسفاتین1، نیمرخ لیپیدی، درصد چربی بدن و شاخص توده بدنمردان سالم غیرفعال بود. روش تحقیق: در این مطالعه 39 نفر از دانشجویان پسر غیرفعال به صورت تصادفی ساده در سه گروه 13 نفره (تمرین سرعتی، تمرین استقامتی و کنترل) قرار گرفتند. گروه های تمرین (تمرین استقامتی با شدت 60 تا 85 و تمرین سرعتی با شدت 80 تا 100 حداکثر اکسیژن مصرفی)  یک برنامه تمرینی 10 هفته ای با تکرار  3 جلسه در هفته را اجرا کردند و پس از آن 4 هفته بی تمرینی را تجربه کردند. خون گیری پس از 12 ساعت ناشتایی در مراحل مختلف و با شرایط مشابه انجام شد و مقادیر سرمی متغیرهای وابسته توسط کیت های تحقیقاتی اندازه گیری گردید.  نتایج با استفاده از آزمون های شاپیروویلک، تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر، تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی حداقل اختلاف معنی دار در سطح معنی داری p<0/05  استخراج گردید. یافته ها: نتایج نشان داد، پس از 8 هفته تمرین  در مقایسه بین گروهی تفاوت معنی داری در متغیرهای تحقیق بین گروه های مطالعه مشاهد نشد(p>0/05). اما در گروه تمرین استقامتی درصد چربی بدن با کاهش معنی داری همراه بود (p<0/05). همچنین در گروه تمرین سرعتی مقادیر کلسترول(tc)، تری گلیسیرید(tg) کاهش معنی دار و hdlc  افزایش معنی داری داشت (p<0/05). پس از 4 هفته دوره کوتاه مدت بی تمرینی، تغییر معنی داری در متغیرهای تحقیق مشاهده نگردید (p>0/05). نتیجه گیری: می توان بیان کرد در این مطالعه در مقایسه بین دو شیوه تمرین استقامتی و سرعتی، با توجه به تغییرات بیشتر و بهبود برخی عوامل خطرزای نیمرخ لیپیدی پس از تمرین سرعتی در مقایسه با گروه تمرین استقامتی، این شیوه تمرینی مفیدتر و موثرتر بود.

Effect of 10 weeks of speed and endurance exercise and a period of detraining on serum nesfatin1, lipid profiles , body fat percentage and Body mass index in nonathlete healthy men

Background and aim: Adipokines are involved in obesityrelated illnesses and may be an indicatior of increase the risk of cardiovascular disease. The aim of this study was to evaluate the effect of 10 weeks speedy and endurance exercises training and a period of detraining on the serum levels of nesfatin1, lipid profile, body fat percentage, and BMI in nonathlete healthy young men. Materials and Methods: 39 nonathletic male students were randomly divided into three groups of (n=13) men (speedy, endurance, and control). Experimental groups included; endurance group at 60 to 85 VO2 max and speedy group of 80 to 100 VO2 max which trained during tenweeks training program and three sessions per week respectively. Consequently, subjects have continued four weeks of detraining. Blood samples were taken at 12hour fasting state under similar conditions in different stage. Serum levels of dependent variables were measured by commercial kits. Data were analyzed using SPSS statistical software; including; ShapiroWilk test, repeated measurement ANOVA, LSD and one way ANOVA test and post Hoc test. pResults: There was no significant difference according to variable between the groups in the study (p<0.05). But in endurance training group there was a significant decrease in body fat percentage (p<0.05). The level of cholesterol (TC) and triglyceride (TG) decrease and HDLC level were significantly increase in the speedy group (p<0.05). There was no significant changes in the variables after 4 weeks detraining period (p>0.05).  Conclusion: The results showed that due to improvement of some risk factors such as lipid profile after exercise in the speedy group was more beneficial than endurance group.It was also observed that with the stopping of training and the short period of training, there was an increase in some CVD risk factors, so that optimal adaptations to exercise were lost and individuals were exposed to risk factors.