اثر 8 هفته تمرینات هوازی با دو شدت متفاوت و مصرف مکمل آهن بر میزان ذخایر آهن و ظرفیت هوازی دختران دانشجو

زمینه و هدف: فقر آهن (آنمی) از مهم ترین اختلالات متابولیک و از شایع ترین کمبودهای تغذیه ای در زنان به شمار می رود که می تواند تاثیر بسزایی بر عملکرد ورزشی داشته باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی اثر 8 هفته تمرینات هوازی با دو شدت متفاوت (75-65 درصد و 90-80 درصد ضربان قلب بیشینه) و مصرف مکمل آهن بر میزان ذخایر آهن دختران دانشجو بود. روش تحقیق: در این مطالعه 75 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه حکیم سبزواری به طور داوطلبانه انتخاب و به صورت تصادفی در 6 گروه شامل گروه اول: تمرینات با شدت بالا (90-80 درصد ضربان قلب بیشینه) + مصرف مکمل، گروه دوم: تمرینات با شدت بالا (90-80 درصد ضربان قلب بیشینه) + مصرف دارونما، گروه سوم: تمرینات با شدت متوسط (75-65 درصد ضربان قلب بیشینه) + مصرف مکمل، گروه چهارم: تمرینات با شدت متوسط (75-65 درصد ضربان قلب بیشینه) + مصرف دارونما، گروه پنجم: گروه کنترل + مکمل، گروه ششم: گروه کنترل + دارونما؛ تقسیم شدند. از تمامی آزمودنی‌ها به صورت ناشتا 14-12 ساعت قبل از شروع اولین جلسه تمرینی و پس از 8 هفته تمرین خونگیری به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس دو سویه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری 0.05>p بررسی شدند. یافته ها: تجزیه و تحلیل آماری نشان داد که 8 هفته تمرینات هوازی با دو شدت متفاوت، هیچ اثر قابل ملاحظه‌ای بر ذخایر آهن، فریتین، ظرفیت کل اتصال به آهن (tibc)، ترنسفرین (tsf)، شمارش کامل خون (cbc) و سایر شاخص‌های خونی ندارد (0.05

Effect of 8 weeks aerobic training along with two different intensities and iron supplementation on iron contents and aerobic capacity of female students

Background and Aim: Iron deficiency (anemia) is one of the most common metabolic disorders and it can be considered as of most common nutritional deficiencies in women, which can have a significant effect on performance. The purpose of this study was to investigate the effect of eight weeks of aerobic exercise with two different intensities (6575% of maximum heart rate, 9080% of maximum heart rate) and iron supplementation on iron content of female students. Materials and Methods: In this study, 75 female students were selected voluntarily and randomly divided into 6 groups. Group 1: High intensity exercises (9080% of maximal heart rate) + Supplements, Second group: High intensity exercises (8090% maximum heart rate) + Placebo use, Group 3: Moderate intensity exercises (7565% Maximum heart rate) + Supplements, Group 4: Medium intensity exercises (7565% Maximum heart rate) + Placebo use, Group 5: Control + supplementation, Group 6: Control + Placebo group. All subjects received fasting 1412 hours before of the first exercise session and further after eight weeks of blood sampling. Data were analyzed using two way ANOVA and Tukey post hoc test at the level of pResults: The statistical analysis showed that eight weeks of aerobic training with two different intensities had no significant effect on iron, farnin, TIBC, TSF, CBC and other blood indices. However high intensity exercise (9080% of maximum heart rate) improved the level of VO2max (p=0.02). Conclusion: According to the results of this study, only high intensity exercises can improve VO2max without changing the iron reserves of female students.