تاثیر 8 هفته تمرینات تداومی و تناوبی بر سطوح سرمی اینترلوکین-6، عامل نکروز تومورآلفا و پروتئین واکنشی c در زنان

زمینه و هدف: برخی از سایتوکاین ها به عنوان عوامل پیش بینی خطر بیماری های قلبی عروقی معرفی گردیده‌اند. هدف از این مطالعه تعیین اثر 8 هفته تمرین تداومی و تناوبی بر سطوح سرمی اینترلوکین 6 (il6)، عامل نکروز تومورآلفا (tnfα) و پروتئین واکنشی c (hscrp) با حساسیت بالا‎ در زنان بسکتبالیست بود. ‏روش تحقیق: تعداد 38 نفر زن بسکتبالیست سالم به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند و به طور تصادفی ‏به سه گروه تمرین تداومی، تمرین تناوبی و کنترل تقسیم شدند. خونگیری در دو مرحله پیش و پس آزمون و پس از 12 ساعت ناشتایی صورت گرفت. تمرینات تداومی و تناوبی به مدت 8 هفته، هر هفته 3 جلسه به ترتیب با شدت 55% تا 70% حداکثر ضربان قلب افزایش یافت و تمرین تناوبی با شدت 60% تا 75% حداکثر ضربان قلب اجرا شد. ‏تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 16 و استفاده از آزمون یک طرفه آنوا و آزمون تعقیبی توکی انجام شد. یافته ها: هشت هفته تمرین تداومی و تناوبی، il6 (به ترتیب با p<0.04 و p<0.03)، tnf-α (به ترتیب با p<0.03 و p<0.01) و hs-crp (به ترتیب با p<0.04 و p<0.009) را به طور معنی‌داری کاهش دادند. به علاوه، تمرینات تناوبی در مقابل تمرینات تداومی منجر به کاهش بیشتر سطوح il-6 (که 20% در مقابل 13.19% و p<0.03) و tnf-α (که 42.12% در مقابل 29.31% و p<0.02) و hs-crp ( که 52.17 در مقابل 21.17%؛ p<0.01) گردیدند. ‏نتیجه گیری: هر دو نوع تمرین تداومی و تناوبی سطوح سایتوکین های التهابی را به طور معنی داری کاهش دادند؛ اما تاثیر تمرینات تناوبی در کنترل این عوامل خطرساز بیماری های قلبی عروقی بیشتر بود.