تاثیر تمرین مقاومتی غیرخطی و مکمل اسید گلیسیریزیک بر عملکرد عضلانی و درد عضلانی ادراک شده در مردان جوان دارای اضافه وزن

زمینه و هدف: یکی از موضوعات مهم توان‌بخشی ورزشی در افراد مبتلا به سندرم اضافه وزن، افزایش عملکرد عضلانی و تعدیل پاسخ‌های درد عضلانی متعاقب فعالیت‌های بدنی با مصرف گیاهان دارویی است. لذا، هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تمرین مقاومتی غیرخطی و مکمل اسید گلیسیریزیک بر عملکرد عضلانی و درد عضلانی ادراک ‌شده در مردان ‌جوان‌ دارای ‌اضافه‌ وزن بود. روش تحقیق: در یک کارآزمایی نیمه تجربی، 32 مرد جوان دارای اضافه وزن (میانگین سن: 1/52±22/25 سال و شاخص توده‌ بدن: 0/65±26/90 کیلوگرم بر مترمربع) به صورت داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و به طور تصادفی در چهار گروه: تمرین مقاومتی غیرخطی+مکمل اسید گلیسیریزیک (8=n)، تمرین مقاومتی غیرخطی+دارونما (8=n)، مکمل اسید گلیسیریزیک (8=n) و کنترل (8=n) جای گرفتند. برنامه تمرینی به مدت 8 هفته و هفته‌ای 3 جلسه اجرا شد. قبل و بعد از 8 هفته، شاخص‌های عملکرد عضلانی با روش یک تکرار بیشینه و درد عضلانی ادراک شده با مقیاس درک درد مک‌گیل اندازه‌گیری شدند. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس با اندازه‌گیری‌های‌مکرر، آنالیز واریانس دوراهه، آنالیز واریانس یکراهه و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی‌داری 0/05>p استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج نشان داد که درد عضلانی ادراکشده در فواصل زمانی بلافاصله، 24، 48 و 72 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، نسبت به پیش‌آزمون و گروه کنترل کاهش معنی‌دار داشت (0/0001 =p). عملکرد عضلانی نسبت به پیش‌آزمون افزایش معنی‌دار داشت (0/0001 =p). بین درد عضلانی ادراک شده با شاخص توده‌ بدن و توده‌ بدون چربی رابطه‌ معکوس معنی‌دار مشاهده شد (0/02 =p). نتیجه‌گیری: تمرین مقاومتی غیرخطی همراه با مصرف مکمل اسید گلیسیریزیک به جهت حصول نتایج سودمند، می‌تواند بخش مهمی از برنامه توانبخشی ورزشی افراد دارای اضافه وزن قرار گیرد.