تاثیر 12 هفته تمرینات مقاومتی – توانی با بارهای مختلف بر سازگاری‌های عصبی- عضلانی بازیکنان فوتبال دانشگاهی

زمینه و هدف: در زمینه انتقال اثر و نوع تمرین مقاومتی توانی جهت ایجاد سازگاری های مطلوب عصبی عضلانی در بازیکنان فوتبال همواره اختلاف نظر وجود دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 12 هفته تمرینات مقاومتی توانی با بارهای مختلف، بر سازگاری های عصبی عضلانی بازیکنان فوتبال دانشگاهی بود. روش تحقیق: در این تحقیق نیمه تجربی، 36 آزمودنی از 4 دانشگاه از شهرستان کاشمر انتخاب و به روش نمونه گیری تصادفی، به 3 گروه مساوی12 نفری شامل گروه بار سبک (70-60 درصد 1rm)، گروه بار متوسط (80-70 درصد 1rm) و گروه بار سنگین (90-80 درصد 1rm) تقسیم گردیدند. برنامه تمرینات مقاومتی توانی به مدت 12 هفته و هر هفته 3 جلسه، برای تمام گروه ها اجرا گردید. در مراحل پیش آزمون و پس آزمون، آمپلی تود الکترومایوگرافی و میانگین فرکانس توان در دو عضله پهن خارجی و داخلی، قدرت عضلانی، توان بی هوازی، میانگین و اوج توان انفجاری پایین تنه اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی lsd‌ و آزمون t زوجی در سطح معنی داری 0/05>p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: اِعمال بار 90-80 درصد (بار سنگین) یک تکرار بیشینه باعث افزایش معنی داری در میانگین فرکانس توان عضله پهن خارجی نسبت به بارهای 70-60 درصد و 80-70 درصد یک تکرار بیشینه شد (به ترتیب با 0/01=p و 0/02=p). به علاوه، اِعمال بار سنگین باعث افزایش معنی­داری در مقادیر آمپلی تود الکترومایوگرافی‌عضلات پهن خارجی (0/01=p) و پهن داخلی (0/006=p) و قدرت عضلانی پایین تنه (0/01=p) نسبت به بار سبک گردید. همچنین اِعمال بار سنگین و متوسط باعث افزایش معنی­ داری در توان بی­ هوازی پایین­تنه (به ترتیب با 0/0001=p  و 0/02=p) نسبت به بار سبک گردیدند. نتیجه گیری: در برنامه ریزی تمرینات مقاومتی توانی برای تیم های فوتبال، بهتر است از بار سنگین با سرعت بالا و تکرار کم استفاده شود.