نسبت فعالیت ماهیچه‌نگاری پهن داخلی مایل به پهن خارجی حین آشفتگی وضعیتی در ورزشکاران با و بدون سندرم درد کشککی-رانی

زمینه و هدف:اعتقاد بر این است که اختلال عملکرد عضلات چهارسر یکی از علت‌های سندرم درد کشککی رانی است و عدم تعادل عضلات پهن داخلی مایل و پهن خارجی بیشتر مورد تاکید قرار گرفته است. هدف مطالعه حاضر مقایسه نسبت فعالیت ماهیچه‌نگاری عضلات پهن داخلی مایل به پهن خارجی حین آشفتگی وضعیتی در ورزشکاران مبتلا به سندرم درد کشککی رانی و سالم بود. روش تحقیق: 12 ورزشکار در رشته‌های بسکتبال، هندبال، فوتسال و دومیدانی، مبتلا به سندرم درد کشککی رانی (سن 3/70± 23/27 سال، قد 7/00± 179 سانتی متر، وزن 12 ±73/86 کیلوگرم) و 12 ورزشکار سالم (سن 3/17± 23/45 سال، قد 4/00± 1/77 سانتی متر، وزن 8/53± 68/84 کیلوگرم) در یک تحقیق نیمه تجربی شرکت داشتند. درد با استفاده از مقیاس سنجش عددی درد ارزیابی شد. فعالیت ماهیچه‌نگاری عضلات پهن داخلی مایل و پهن خارجی حین آشفتگی وضعیتی با استفاده از یک سیستم 16کاناله جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون t مستقل در سطح معنی‌داری 0/05 استفاده شد. یافته‌ها: میانگین نسبت فعالیت ماهیچه‌نگاری پهن داخلی مایل به پهن خارجی در گروه ورزشکاران مبتلا کمتر از گروه کنترل بود. بین میانگین فعالیت ماهیچه‌نگاری دو گروه در جهت قدامی (0/56=p) و در جهت خلفی (0/52=p) تفاوت معنی‌دار مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: بین نسبت فعالیت ماهیچه‌نگاری عضله پهن داخلی مایل به پهن خارجی در ورزشکاران مبتلا به سندرم درد کشککی رانی در طول آشفتگی وضعیتی در مقایسه با ورزشکاران سالم، تفاوتی وجود نداشت و این احتمال وجود دارد که درد طولانی مدت سبب سازگار شدن واکنش‌های تعادلی عضلانی در ورزشکاران مبتلا به سندرم درد کشککی رانی شده باشد. نتایج حاصل از مطالعه حاضر به درمان‌گران در درک بهتر شناسایی تغییرات در استراتژی‌های کنترل حرکتی و نیز در طراحی یک برنامه توانبخشی برای ورزشکاران مبتلا به سندرم درد کشککی رانی مفید خواهد بود.

Vastus medialis oblique: vastus lateralis EMG activity ratio during postural perturbations in athletes with and without patellofemoral pain syndrome

Background and Aim: It is believed that dysfunction of the quadriceps muscle can be considered as one of the cause of patellofemoral pain syndrome with great emphasis placed on vastus medialis oblique and vastus lateralis muscles imbalance. The purpose of this study was to compare the EMG activity ratio of vastus medialis oblique: vastus lateralis muscles in athletes with and without patellofemoral pain syndrome. Materials and Methods: 12 athletes with Patellofemoral pain syndrome (age 23.23±3.70 year, height 179±7.00 cm, and weight 73.86±12.00 kg) and 12 healthy male athletes (age 23.45±3.17 year, height 177±4.00 cm, and weight 68.84±8.53 kg) Participated in a quasiexperimental study. Numerical Pain Rating scale was used to assess the pain. EMG activity of vastus medialis oblique and vastus lateralis muscles during dynamic postural perturbation were collected using a 16 channel EMG System. To data was analysed  by Independentt test at the significance level was set as P≤0.05. Results: The mean vastus medialis oblique: vastus lateralis EMG activity ratio in athletes with patellofemoral pain syndrome were less than control group. No significant difference was observed in the vastus medialis oblique: vastus lateralis EMG activity ratio between two groups during forward perturbation (p=0.568) and backward perturbation (p=0.521). Conclusion: Our findings suggest that vastus medialis oblique: vastus lateralis ratio was not differe between athletes with and without patellofemoral pain syndrome in postural dynamic perturbation and it is likely that longterm pain cause’s muscular balance reactions adaptation in athletes with patellofemoral pain syndrome. The results of this study would be useful for therapists to identify changes in motor control strategies and in a rehabilitation program design for athletes with patellofemoral pain syndrome.