تاثیر فعالیت برون‌گرا حاد آسیب‌زا با سرعت انقباض بالای عضله بازکننده زانوی پای برتر بر شاخص‌های آسیب عضلانی و کنترل قامت دختران جوان تمرین‌کرده

زمینه و هدف: انقباض برون‌گرا از لحاظ مکانیکی کارایی‌‌اش بیشتر بوده اما استراتژی فعال‌سازی منحصر بفردی را به کار می‌گیرد که عضله را مستعد آسیب می‌کند. کنترل قامت در بسیاری از فعالیت های ورزشی و روزمره ضروری می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر فعالیت برون‌گرا حاد آسیب‌زا با سرعت انقباض بالای عضله بازکننده زانوی پای برتر بر شاخص‌های آسیب عضلانی و کنترل قامت در دختران جوان تمرین کرده بود. روش تحقیق: 10 دختر جوان (1/66±21/9 سال) تمرین‌کرده به‌طور داوطلبانه در این تحقیق شرکت کردند. جهت ایجاد آسیب عضلانی، آزمودنی‌ها 300 انقباض برون‌گرا با شدت 150 درصد حداکثر گشتاور هم‌طول و سرعت ﾟ/s240 را بر روی عضلات بازکننده زانوی پای برتر انجام دادند. شاخص‌های آسیب عضلانی (حداکثر گشتاور هم‌طول، میزان درد، محیط ران)، کنترل قامت (مسافت و سرعت حرکت مرکز فشار در دو محور) قبل، یک و 48 ساعت پس از فعالیت برون‌گرا اندازه‌گیری شدند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار 16spss  و آزمون آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر، انجام گردید. یافته‌ها: تمامی شاخص‌های آسیب عضلانی مورد مطالعه، متعاقب فعالیت برون‌گرا به طور معنی‌داری تغییر یافت (p<0/05) که نشان دهنده ایجاد آسیب عضلانی بود. بر خلاف آن، تفاوت معنی‌داری بین مسافت و سرعت حرکت مرکز فشار در دو محور،  قبل، یک و 48 ساعت پس از فعالیت برون‌گرا مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: در مجموع نتایج تحقیق حاضر نشان داد که فعالیت برون‌گرا آسیب‌زا  با سرعت بالا که به طور خاص بر روی عضله بازکننده زانو انجام شود، کنترل قامت دختران جوان تمرین‌کرده در ایستادن تک پا را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد.