ارزیابی کارآمدی روش یادگیری الکترونیکی در آموزش منابع انسانی:مطالعه موردی دانشگاه پیام نور استان مرکزی

تحول و تکامل فناوری اطلاعات، همه بخش‌های جامعه، از جمله حوزۀ آموزش را تحت تاثیر قرار داده است. هدف این پژوهش، ارزیابی کارآمدی روش یادگیری الکترونیکی به عنوان یکی از روش‌های نوین یادگیری در نظام آموزش منابع انسانی سازمان‌ها است. روش تحقیق مورد استفاده، توصیفی از نوع پیمایشی و به لحاظ هدف کاربردی است. جامعۀ مورد مطالعه، دانشجویان کارشناسی ارشد استفاده کننده از شیوۀ یادگیری الکترونیکی ارایه شده از سوی دانشگاه پیام نور استان مرکزی هستند که تعداد آنها چهارصد نفر است. حجم نمونه، با استفاده از جدول مورگانتعداد 196 نفر برآورد شد که به روش تصادفی ساده انتخاب شده‌اند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامۀ محقق ساختۀ 38 سوالی بسته پاسخ پنج گزینه‌ای با هشت متغیر استفاده شده است. پایایی پرسش‌نامه براساس ضریب آلفای کرونباخ 92/0 برآورد گردید و روایی آن مورد تایید متخصصان مربوط قرار گرفت. در این پژوهش با توجه به نرمال بودن توزیع متغیرها، از آزمون تی تک متغیری برای هر آیتم استفاده شده است. یافته‌ها و نتایج پژوهش نشانگر آن است که کاربران سامانۀ یادگیری الکترونیکی، دارای دسترسی مطلوب، پشتیبانی خوب و ارائه درس مناسب هستند. آزمون رتبه‌بندی فریدمن حاکی از آن است که از بین عوامل فوق متغیر دسترسی از وضعیت بهتری برخوردار است. از سوی دیگر، از نظر آزمون و ارزشیابی، تمرین‌ها و تکالیف، منابع اطلاعاتی، محتوای الکترونیکی و واسط کاربری از وضعیت مناسبی برخوردار نیستندکه با توجه به آزمون رتبه‌بندی، در این میان متغیر تمرین‌ها و تکالیف وضعیت نامناسب‌تری دارد.