رابطه ساده و چندگانه جهت‌گیری‌های انگیزشی با خودکارآمدی خلاق در دانش‌آموزان پسر سال سوم مقطع متوسطه

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه ساده و چندگانه پیشایندهای مهم جهت‌گیری‌های انگیزشی با خودکارآمدی خلاق در دانش‌آموزان پسر سال سوم دبیرستان‌های شهرستان رومشگان در سال تحصیلی 1394-1393 بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. از این جامعه آماری، تعداد 200 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی چندمرحله‌ای انتخاب شدند. به این صورت که در مرحله اول از بین 13 دبیرستان پسرانه دولتی هشت دبیرستان به صورت تصادفی انتخاب شده و در مرحله بعد از هر دبیرستان تعداد 25 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شده‌اند. تعداد کل این جامعه 1642 نفر بودند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسش‌نامه‌های خودکارآمدی خلاق (cseq)، مقیاس هدف‌های پیشرفت (agos)، مقیاس جهت‌گیری انگیزشی بودند و داده‌های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفتند. در پژوهش حاضر پایایی پرسش‌نامه‌های مذکور با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد. نتایج نشان داد که بین هدف تبحرگرا، هدف عملکردگرا، انگیزش درونی و انگیزش بیرونی با خودکارآمدی خلاق رابطه‌ای معنادار وجود دارد. در ضمن نتایج نشان داد که هدف تبحرگرا، هدف عملکردگرا، انگیزش درونی و انگیزش بیرونی می‌تواند به عنوان یک عامل در تعیین خودکارآمدی خلاق در نظر گرفته شود. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون به روش ورود هم‌زمان نشان داد که متغیرهای پیش‌بین 87/0 درصد از خودکارآمدی خلاق را تبیین می‌کند؛ که در سطح 01/0> p معنادار است.