تبیین نقش خودکارآمدی‌ تحصیلی بر عملکرد و انگیزش تحصیلی مبتنی بر حمایت‌ اجتماعی، خودپنداره‌ تحصیلی و ویژگی‌های ‌شخصیتی: مدل‌سازی معادلات ساختاری

هدف پژوهش، بررسی مهم‌ترین پیشایندها و پیامدهای خودکارآمدی‌ تحصیلی در دانشجویان شهر تهران بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان شهر تهران بود که 480 نفر به عنوان نمونه از دانشگاه‌های علامه طباطبایی، صنعتی ‌امیرکبیر، تربیت مدرس و تهران به روش نمونه‌گیری داوطلبانه انتخاب شدند. ابزارها شامل آزمون‌های فرم کوتاه آزمون شخصیتی neo (کاستا و مک کرا، 1992)، حمایت ‌اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران (1988)، انگیزش ‌تحصیلی هارتر (1980)، خودکارآمدی‌ تحصیلی مورگان و جینکز (1999) و خود‌پنداره تحصیلی دلاور (1372) بود. داده‌ها به روش مدل‌سازی معادلات ساختاری تحلیل شدند. یافته‌ها حامی روابط ساختاری مفروض است که حمایت ‌اجتماعی، خودپنداره ‌‌تحصیلی و ویژگی‌های‌ شخصیتی به طور مستقیم روی خودکارآمدی‌ تحصیلی و به طور غیر مستقیم روی عملکرد ‌تحصیلی و انگیزش ‌تحصیلی تاثیر معناداری دارند. خودکارآمدی‌ تحصیلی تاثیر مستقیم و معناداری بر عملکرد ‌تحصیلی و انگیزش ‌تحصیلی دارد. با بالا رفتن میزان متغیرهای مستقل و مولفه‌هایشان به‌جز روان رنجورخویی، میزان خودکارآمدی‌ تحصیلی و متغیرهای وابسته افزایش پیدا کرد.

Explaining role of academic self-efficacy on academic performance and academic motivation based on social support, academic self-concept, and personality traits: structural equation modeling

The aim of study is to investigate the most important antecedents and consequences of academic self efficacy among students of Tehran. The population was students of universities of Tehran that 480 students were selected from the universities of Allameh Tabataba’i, Amirkabir, Tarbiat Modarres and Tehran through Voluntary sling. The tools was included the short form of NEOPersonality inventory (Costa McCrae, 1992), scale of perceived social support (Zimet et al., 1988), Academic motivation scale (Harter, 1980), academic self efficacy scale (Jinks Morgan, 1999) and academic self concept scale (Delavar, 1372). The data analyzed by using structural equations modeling. The findings support the hypothesized structural relationships that social support, academic self concept and personality traits could directly affect academic self efficacy and could indirectly affect academic performance and academic motivation. Also academic self efficacy could directly affect academic performance and academic motivation. With increasing independent variables and their Components Except the neuroticism, the academic self efficacy and dependent variables increased.