مدل ساختاری تکانش‌گری و عملکرد تحصیلی با بررسی نقش میانجی انگیزش در دانش‌آموزان دختر متوسطه

این تحقیق به دنبال بررسی روابط ساختاری بین تکانش‌گری و عملکرد تحصیلی بر اساس نقش واسطه‌ای انگیزش تحصیلی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی دانش‌آموزان دختر 16 تا 18 سال در شهر تهران در سال تحصیلی 1399-1398 بود. نمونه آماری با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای، 350 نفر انتخاب شدند و به پرسش‌نامه‌های عملکرد تحصیلی فام و تیلور (1999) انگیزش تحصیلی والرند و همکاران (1995) و تکانش‌گری بارت (1995) پاسخ دادند. داده‌های حاصل از پرسش‌نامه‌ها در دو بخش آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، چولگی و کشیدگی) و استنباطی مانند ضریب همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری به‌وسیله نرم‌افزار آماری spss و amos مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌های پژوهش نشان داد که بین تکانش‌گری و عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان با توجه به نقش میانجی‌گر انگیزش تحصیلی رابطه معناداری وجود دارد (0.01>p) و انگیزش تحصیلی، این رابطه را به‌طور معنادار میانجی‌گری می‌کند (0.01>p). بنابر یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت که ارتقاء انگیزش تحصیلی می‌تواند راه‌ حلی برای کاهش تکانش‌گری و در نتیجه بهبود عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان به‌حساب آید.

Structural Model of Impulsivity and Academic Performance with Mediating Role of Motivation in High School Female Students

This study sought to investigate the structural relationships between impulsivity and academic performance based on the mediating role of academic motivation. The method of the present study was descriptivecorrelational. The statistical population of this study was all female students aged 16 to 18 years in Tehran in 1399. Using multistage cluster sampling method, 350 people were selected and answered the questionnaires of Pham and Taylor (1999), Walred et al.’s (1995) academic motivation and Bart (1995) impulsivity questionnaires. The data obtained from the questionnaires were analyzed in two sections: descriptive statistics such as mean and standard deviation, and inferential statistics such as Pearson correlation coefficient and structural equations were analyzed using SPSS and AMOS softwares. Findings showed that academic motivation mediates the relationship between impulsivity and students’ academic performance significantly (p <0.01). Based on the findings, it can be concluded that improving academic motivation can be a solution for reducing impulsivity and therefore improving the students’ academic performance.