طراحی و اعتباریابی الگوی آموزش مداوم جامعه پزشکی مبتنی بر یادگیری ترکیبی

پژوهش حاضر با هدف طراحی و اعتباریابی الگوی آموزش مداوم پزشکی مبتنی بر یادگیری ترکیبی در ایران به انجام رسیده و برای اجرای آن از روش تحقیق ترکیبی با طرح اکتشافی مدل توسعه ابزار استفاده شده است. در بخش کیفی پژوهش با استفاده از روش نظریه زمینه‌‌ای و مصاحبه با ده نفر از خبرگان آموزش مداوم پزشکی و یادگیری ترکیبی، پرسش‌نامه‌‌ای با 7 بعد اصلی، 28 مولفه و 100 گویه طراحی و سپس، در بخش کمّی، این پرسش‌نامه در یک مطالعه مقدماتی روی ده نفر از خبرگان آموزش مداوم پزشکی و یادگیری ترکیب اجرا شد. با توجه به بازخوردهای دریافتی پرسش‌نامه اصلاح شد و نسخه نهایی آن با روش تصادفی طبقه‌ای در اختیار 383 نفر از مشمولان قانون آموزش مداوم پزشکی قرار داده شد. اعتبار پرسش‌نامه با استفاده از روش دلفی سه مرحله‌ای به وسیله صاحبنظران تایید و پایایی آن با آلفای کرونباخ (0/903) محاسبه گردید. در بخش کیفی پژوهش از روش نمونه‌گیری هدفمند غیراحتمالی و در بخش کمّی از روش نمونه‌گیری تصادفی استفاده شد. برای آزمون الگوی مزبور، از تحلیل مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده و با تحلیل عاملی مرتبه اول، الگوی مزبور با 7 بعد، 28 مولفه و 100 گویه تایید شد. نتایج تحلیل عاملی تاییدی مرتبه دوم نشان داد که ابعاد و مولفه‌‌های شمرده شده، بار عاملی کافی را برای پیش‌‌بینی الگوی آموزش مداوم جامعه پزشکی بر مبنای یادگیری ترکیبی دارند. همچنین شاخص‌‌های chisquare/df برابر با 2/38، rmsea برابر با 0/072، gfi برابر با 0/98، agfi برابر با 0/92، cfi برابر با 0/94، nfi بود. نتایج آزمون‌‌های آماری نشان داد که الگوی طراحی شده آموزش مداوم جامعه پزشکی مبتنی بر یادگیری ترکیبی از برازش بسیار مطلوبی برخوردار است.

Designing and Validating the Continuing Medical Education Model Based on Blended Learning

The purpose of the present study was to design and validate the continuing medical education model based on blended learning in Iran. This study was conducted by using a mixed exploratory design with Instrument Development Model. First, in qualitative part of this study, a questionnaire consisted of 7 major aspects, 28 components and 100 subcomponents was developed by using grounded theory approach and interview with 10 experts. Then, in the quantitative part, the primary designed questionnaire was distributed among 10 Iranian experts of Continuing Medical Education programs and Blended Learning. Based on the received feedback, the questionnaire was revised. Then the final version was distributed countrywide among 383 persons subject to continuing medical education rule, selected by stratified random sampling method. The validity of the questionnaire was confirmed by experts using the threestage Delphi method and its reliability was calculated by Cronbach’s alpha (α= 0.943). A Nonprobability purposive sampling method was used in the qualitative part of the study whereas random sampling method was utilized in the quantitative part. Analysis of structural equation modeling was used for testing mentioned model. To verify the factor structure, the first confirmatory factor analysis was used and the model was confirmed with 7 major aspects, 28 components and 100 subcomponents. Results of secondorder confirmatory factor analysis showed that the extracted major aspects and components have sufficient factors for predicting the Continuing Medical Education model based on blended learning in Iran. In addition, goodness of the fit indices were as follows: (Chisquare/df= 2.38), (RMSEA= 0.072), (GFI=0.98), (AGFI = 0.92), (CFI = 0.94), (NFI = 0.98(. The results of statistical tests displayed that the designed model for continuing medical education model based on blended learning in Iran is well fitted.