الگوی ساختاری چندگروهی بین رویکرد یادگیری و تجارب شخصی و آموزشی در دو گروه دانشجویان علوم انسانی و علوم -

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین رویکردهای یادگیری (عمقی و سطحی) با تجارب شخصی و آموزشی دانشجویان در پایان دوره چهار ساله کارشناسی در دو گروه علوم انسانی و علوم تحلیلیریاضی است. برای این منظور 320 نفر از دانشجویان سال آخر دانشگاه اصفهان با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. از پرسش‌نامه رویکرد یادگیری بیگز به منظور مطالعه رویکرد یادگیری دانشجویان و از پرسش‌نامه رشد تجارب شخصی و آموزشی برای اندازه‌گیری تجارب شخصی و آموزشی آنان در چهار بعد مهارت‌های شناختی، مهارت‌های محاسباتی، مهارت‌های خودنظم‌بخشی و مهارت‌های اجتماعی استفاده شد. نتایج نشان داد که در هر دو گروه علوم انسانی و علوم تحلیلیریاضی، بین رویکرد یادگیری عمقی (انگیزش عمقی و راهبرد عمقی) با تجارب شخصی و آموزشی دانشجویان رابطه مثبت و معنا‌داری وجود دارد (p<0/01). بین رویکرد یادگیری سطحی (انگیزش سطحی و راهبرد سطحی) و تجارب شخصی و آموزشی در گروه علوم محاسباتیریاضی، رابطه منفی گزارش شد (p<0/01). این در حالی بود که در گروه علوم انسانی اگرچه رابطه منفی بین ابعاد مختلف رویکرد یادگیری سطحی و تجارب شخصی و آموزشی مشاهده شد ولی تنها در بین انگیزش سطحی و رشد شناختی (0/18=r،p<0/05) و راهبرد سطحی و رشد شناختی (0/24= r، p<0/01) این رابطه معنا‌دار بود.

Multigroup structural models between learning approaches and educationalpersonal experiences among Students in human sciences and mathematicalanalytical sciences

The aim of this study to investigate the relationship between approaches to learning (surface and deep approaches) and educationalpersonal experiences. Population of the study included students majoring at human sciences and analytical sciences at university of Isfahan, from among which 320 senior students were selected through cluster sampling. Instruments in this study were two questionnaires, i.e., The Revised Two Factor Study Process Questionnaire (RSPQ2F), which was used to measure approaches to learning among participants, and Personal and Educational Development Inventory (PEDI) which measured course experiences. A multigroup structural equation model (SEM) examining approaches to learning effects on educationalpersonal experiences by university majoring. The results indicated there was a significant positive relationship between deep approaches to learning (deep strategies and motivation) and student’s course experience among students majoring at human sciences and analytical sciences (P<0/01); thus, it was concluded that approaches to learning affected educationalpersonal experiences. One other finding in this study revealed there was a significant negative relationship between surface approaches to learning (surface strategies and motivation) and student’s educationalpersonal experiences among students majoring at analytical sciences (P<0/01). While, in students majoring at human sciences, there was a significant negative relationship between surface motivation to learning and student’s cognitive development ( ) and surface strategy and cognitive development ( ), but there was not significant relationships among the other aspect of surface approaches to learning and educationalpersonal experiences.