تدوین مدل علّی تقلب تحصیلی بر اساس عوامل فردی و بافتی با نقش واسطه‌ای خودکارآمدی تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل علّی تقلب تحصیلی بر اساس عوامل فردی و بافتی با نقش واسطه‌ای خودکارآمدی تحصیلی انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم شهر خرم‌آباد به تعداد 9981 نفر بود که از طریق قاعده سرانگشتی کلاین حجم نمونه 240 نفر تعیین و به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای نسبی انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌های مورد نیاز از پرسشنامه های درگیری تحصیلی زرنگ (1391)؛ اخلاق تحصیلی حسینی‌نژاد و همکاران (1394)؛ رفتار مدنی تحصیلی گل‌پرور (1387)؛ عمل به باورهای دینی گلزاری (1380)؛ نگرش مذهبی گلریز و براهنی (1383)؛ ادراکات کیفیت کلاسی جنتری، گابل و ریزا (2٠٠2)؛عدالت آموزشی گل‌پرور (1387)؛ جو عاطفی خانواده هیل برن (1964)؛ انعطاف‌پذیری خانواده شاکری (1382)؛ انسجام خانواده سامانی (1381)؛ خودکارآمدی تحصیلی مورگان و جینکز (1999) و تقلب تحصیلی علیوردی نیا، جانعلی زاده و عمرانی (1394) استفاده شد. ماتریس همبستگی، مدل معادلات ساختاری و شاخص‌های نکویی برازش با نرم افزار lisrel 8.5 جهت تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان داد که عوامل فردی بر خودکارآمدی و تقلب تحصیلی اثر مستقیم و با میانجیگری خودکارامدی اثر غیرمستقیم بر تقلب دارد اما عوامل بافتی بر خودکارآمدی و تقلب تحصیلی اثر مستقیم ندارد ولی با میانجی‌گری خودکارآمدی اثر غیرمستقیم بر تقلب تحصیلی دارد. همچنین خودکارآمدی تحصیلی اثر مستقیم بر تقلب تحصیلی ندارد. نتایج پژوهش از اثر مستقیم عوامل فردی بر خودکارآمدی و تقلب تحصیلی و نقش میانجی گری خودکارآمدی در رابطه ساختاری بین عوامل فردی و بافتی با تقلب تحصیلی دانش‌آموزان حمایت می‌ می‌کند.