تظاهر غیرمسلمان به مصرف مسکر در فقه امامیه و حقوق ایران

طبق ماده 266 قانون مجازات اسلامی(مصوب 1392)، غیرمسلمان در صورت تظاهر به مصرف مسکر به هشتاد ضربه تازیانه محکوم می‌گردد. قانونگذار در رابطه با تعریف و تشریح مفهوم «تظاهر» و نیز تبیین صریح شرایط وقوع آن سکوت نموده است، لذا این سوال بنیادی مطرح می‌شود که مصرف مسکر توسط غیرمسلمان به چه نحو صورت پذیرد و یا دارای چه ویژگی‌های باشد تا بتوان مرتکب را متظاهر دانست؟ آرای صادره از محاکم قضایی حاکی از آن است که برای تحقق این جرم، می‌بایست غیرمسلمان به طور علنی و در مکانی که بدون تجسس عموم افراد در معرض دید قرار دارد، مرتکب مصرف مسکر شود. همچنین باید این اقدام به طور متجاهرانه انجام پذیرد. افزون بر این، باید رفتار غیرمسلمان توسط دیگران دیده شود. باید توجه داشت مخاطب مرتکب در همه حال بایستی مسلمانی باشد که حرمت مسکر نگاه می‌دارد؛ پس تظاهر در پیش‌روی غیرمسلمان دیگر ولو آنکه مسکر در دین وی حرام باشد و یا مسلمانی که خود در حال مصرف مسکر است تحقق نمی‌یابد. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی، تحلیلی و با رویکرد مطالعات اسنادی نگاشته شده است.

NonMuslim’s public consumption of intoxicants in Imamiah jurisprudence and Iranian law

According to Article 266 of the Islamic Penal Code (adopted in 1392), nonMuslims are sentenced to eighty lashes if they use intoxicants publicly. The legislator has been silent about defining and explaining the concept of “publicly” as well as explicitly explaining the circumstances of its occurrence, so the fundamental question arises that the use of intoxications by nonMuslims how should be perpetrated or what characteristics should it have to say him have publicly used it? Judgments from the judiciary suggest that in order to commit this crime, nonMuslims must commit drunkenness in public and in a place that is open to the public without scrutiny. This must also be done notoriously. In addition, nonMuslim’s behavior must be seen by others. It should be noted that the viewer of the perpetrator must always be a Muslim who maintains the forbidenness of intoxicants; therefore, publicly using intoxications will not take place in front of other nonMuslims, even if intoxicants are forbidden in their religion or in front of a Muslim who is consuming intoxicants himself. This research has been written using descriptive and analytical methods and with the approach of documentary studies.