قدرت و وضعیت استثناء جبری در ایران (شالوده‏ و شرایط امکان)

نویسنده وضعیت استثناء اشمیتی و آگامبنی را «وضعیت استثناء ارادی» تلقی می‌کند و با طرح نوع جدیدی از وضعیت استثناء (تحت عنوان «وضعیت استثناء جبری»)، شالوده‏ و شرایط امکان این وضعیت استثناء نوع دوّم را در جامعۀ ایران شرح می دهد. استدلال نویسنده آن است که براثر ترکیب تدریجی چهار اَبَررخداد گریزناپذیر (شامل «بحران عام انباشت سرمایه»، «بسط تکنولوژی دیجیتال در زندگی روزمره»، «جابجایی فزایندۀ طبقاتی» و «تحوّل نسلی نخبگان قدرت مسلط سنّتی»)، جامعه به تدریج در مسیر «عدم تعادل‌های بزرگ»، «انقطاع تاریخی همه‌جانبه» و درنهایت، ورود به یک «وضعیت استثناء جبری» قرار می‌گیرد. نویسنده این وضعیت استثناء بالقوه را «مساله بنیادی ایران» می‏نامد و فرایند خاصّ وقوع آن را در چهار مرحلۀ «تکوین اولیه»، «دگرگونی بزرگ»، «آستانگی»، و «ساعت وضعیت استثناء جبری» معیّن می‌کند. به‌زعم وی، با آغاز «مرحلۀ آستانگیِ وضعیت استثناء جبری» و بویژه با فرارسیدن «ساعت وضعیت استثناء»، شرایط اگزیستانس نخبگان قدرت و نیروهای اجتماعی دگرگون می‌شود و آنها احساس می‌کنند وارد مرحلۀ تاریخی جدیدی شده‌اند. بنابراین هیجان، اضطراب و تضاد در جامعه رشد می‌یابد. از دید نویسنده، هرچند وضعیت استثناء جبریِ فرارو، وضعیتی ثابت و نهایی نیست و همواره امکان بازاندیشی وجود دارد؛ بااین‌حال، هم نخبگان قدرت و هم نیروهای اجتماعی، هر دو در معرض چند پارادوکس‌ بزرگ خاصّ و مشخّص قرار می‌گیرند.

power and involuntary state of exception in iran (foundation and conditions of possibility)

the author considers schmitt's and agamben's state of exception asvoluntary state of exception and propose a new type of state of exception(entitled involuntary state of exception). then he explains the foundationand possibility of this second type of state of exception in iranian society.the author's main argument is that by the gradual combination of the fourinevitable super-events (including general crisis of capital accumulation,expansion of digital technology in everyday life, increasing classdisplacement and generational transformation of the dominant traditionalpower elites), iranian society is on the path of a triple great imbalance andan all-out historical discontinuity and ultimately, entering an involuntarystate of exception. the author calls this potential state of exception asfundamental question of iran and determines the specific process of itsoccurrence in four stages including early formation, greattransformation, liminality, and hour of involuntary state of exception.according to the author, with the beginning of the liminality stage andespecially with the oncoming of the hour of involuntary state of exceptionin iranian society, the existential condition of power elites and social forcestransform and everyone feel that they have entered a new historical stage.therefore, excitement, anxiety and conflict grow in the society. from hispoint of view, although iranian involuntary state of exception is not anultimate and constant situation and there is a possibility of rethinking;however, both power elites and social forces are exposed to some specificgreat paradoxes.