علم و شبه‌علم در مطالعات دولت پژوهی معاصر در ایران

یکی از اقدامات مهم دانشمندان فهم عالمانه دولت بوده است، ولی گاهی این کوشش به فهمی شبه‌علمی ختم شده است، تاحدی‌که می‌شود گفت شبه‌علم به جای علم نشسته است. مقاله می‌کوشد تا این گزاره را واکاوی کند. پاسخ این پرسش که وضعیت آثار مربوط به دولت در ایران از نظر علمی یا شبه‌علمی بودن چگونه است؟ را می‌توان در چهار شاخص وارسی ادبیات موجود، قابلیت آزمایش، استناد به شواهد، نقد و اصلاح‌پذیری ردیابی کرد.  هدف مقاله آسیب‌شناسی آثار نوشته شده در مورد دولت‌ از طریق بررسی نسبت آنها با شاخص‌های علم و شبه‌علم است. روش ما فراترکیبی است که به ‌دنبال تجزیه یافته‌ها، بررسی آنها، کشف ویژگی‌های اساسی پدیده‌ها و ترکیب آنها در کلی دگرگون شده، با هدف ارائه تفسیر جدیدی از موضوع مورد مطالعه است. یافته این مقاله آن است که مقوله علم/ شبه‌علم مانند هر پدیده انسانی دیگری پدیده‌ای طیفی است، بدین معنا که آثار نوشته شده در حوزه دولت همگی هم از وجوه علمی برخوردارند و هم از وجوه شبه علمی اما تفاوت در محل قرار گرفتن آنها در این طیف‌بندی است. برخی آثار به طیف علمی نزدیک‌ترند و وجه غالب آنها علمی است. اما برخی به طیف دیگر نزدیک‌ترند و وجه برجسته آنها شبه‌علمی است. نتیجه این بررسی آن است که وجه غالب مطالعات دولت‌پژوهی در ایران بیشتر شبه‌علمی بوده و در تحلیل‌های خود کمتر بر شواهد عینی تجربی و استدلال‌های فلسفی تکیه دارند و همین آسیب موجب فهمی کژتاب از دولت به عنوان نهادِ نهادها و مهمترین نیروی سیاسی در جامعه امروز شده است.

science and pseudo-science in the contemporary state studies in iran

generally speaking, scientific understanding of social phenomena such as government has been based on the evidence and arguments, but in practice, some people have gone astray and changed their direction to pseudo-scientific understanding, to the extent that they can claim that pseudo-science has replaced science. this article tries to analyze this statement. the purpose of the article is to study the pathology of government by examining their relationship with the indicators of science and pseudo-science. the article analyzes the data with the meta-synthesize method. it seeks to put together and analyze the findings, examine them, discover the basic characteristics of the phenomena and combine them into a transformed whole with the aim of providing a new interpretation of the subject. the finding of this article is that the category of science/pseudo-science is a spectral phenomenon like any other human phenomenon, which means that the works written in the field of government all have both scientific aspects and pseudo-scientific aspects, but the difference is in the location in the spectrum. some works are closer to the scientific spectrum, but some works are closer to the pseudo-scientific spectrum and their prominent aspect is pseudo-scientific. the result of this study is that the dominant aspect of government studies in iran is mostly pseudo-scientific and they rely less on objective empirical evidence and philosophical arguments in their analysis, and therefore this harm causes a distorted understanding of the government as an institution of institutions and the most important political force in society.