سیاستگذاری تغییر رفتار به منظور توانمندسازی شهروندان؛ رویکردی ضروری در راستای تحقق اهداف کلان دولتی

اگرچه تصور غالب از مسئولیت دولت در امر سیاستگذاری در حوزه‌های مختلف، تعیین سیاست‌های بالادستی و ریل‌گذاری جهت رسیدن به اهداف تعیین ‌شده است، اما آنچه کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، اهمیت ترغیب مردم به مشارکت و برانگیختن حس مسئولیت فردی در رسیدن به اهداف کلان سیاستی می‌باشد. در واقع رسیدن به بسیاری از اهداف سیاستگذاری جز با مسئولیت‌پذیری فردی شهروندان میسر نیست (و یا دست‌کم از مسیری کارآمد نمی‌گذرد).  اما دولت چگونه می‌تواند مشارکت شهروندان را ارتقا داده و زمینه مسئولیت‌پذیری آنها را در جهت تحقق اهداف سیاستی فراهم سازد؟ این پژوهش استدلال می‌نماید که برای این منظور دولت، ناگزیر از توانمندسازی شهروندان خواهد بود. شهروندان توانمند در شرایط مختلف، توان و تمایل به اتخاذ تصمیمات بهینه‌ای را دارند که منجر به بهبود کیفیت زندگی خود و جامعه می‌گردد. از این‌رو مقاله، نقش سیاستگذاری تغییر رفتار را کلیدی می‌داند. سیاستگذاری تغییر رفتار به مداخلات دولت در زمینه توانمند ساختن شهروندان و انجام مشارکت توسط آنان اشاره دارد. سیاستگذاری تغییر رفتار با تاثیرگذاری بر باور، آگاهی و رفتار شهروندان، آن‌ها را با سیاست‌های کلان دولت همسو می‌نماید. بنابراین مقاله حاضر چنین استدلال می‌نماید که سیاستگذاری تغییر رفتار با توانمند ساختن شهروندان، زمینه مسئولیت‌پذیری آنان را در مسیر تحقق اهداف سیاستی کلان فراهم می‌سازد. از این‌رو لازم است که دولت علاوه بر سیاستگذاری‌های کلان در هر حوزه، سیاستگذاری تغییر رفتار برای همراه کردن مردم با اهداف آن حوزه را در دستورکار داشته باشد. در مداخلات تغییر رفتار تاکید می‌گردد که فرد بر مبنای تحلیل هزینه فایده عمل می‌نماید. از این‌رو در این پژوهش رهیافت انتخاب عقلایی بعنوان چارچوب نظری مورد توجه قرارگرفته است.

Behavior Change Policy-Making for Citizen Empowerment: A Necessary Approach to Achieve Large-scale Governmental Objectives

It is a common assumption that the government’s responsibility in policymaking is to formulate official policies and pave the way for achieving specified objectives. However, little attention has be paid to encouraging citizen participation and inspiring an individual sense of responsibility towards achieving largescale policy objectives. In fact, most policy objectives cannot be achieved—at least not efficiently—without an individual sense of responsibility on the part of citizens. The question is, how can the government increase citizen participation and help them take on responsibility towards achieving policy objectives? To answer the question, this article argues that the government has to empower citizens. Empowered citizens are able to make optimal decisions under different circumstances, which can improve the quality of one’s life and society. In this respect, this paper recognizes the key role of behavior change policymaking which refers to government interventions to empower citizens and encourage citizen participation. Behavior changes policymaking influences citizens’ beliefs, awareness, and behavior, making them compatible with largescale government policies. The present study argues that citizen empowerment through behavior change policymaking can get citizens to take on responsibility towards achieving largescale policy objectives. Besides largescale policymaking in various areas, it is thus necessary for the government to consider behavior change policymaking in order to get citizen participation in achieving the objectives in a given area. The present study employed rational choice theory as the theoretical framework as research on behavior change emphasizes that an individual acts based on cost–benefit analysis.