ترکیه پساکودتا و گذار به دولت آنوکراتیک

پس از وقوع کودتای ناکام در ژوئن 2016، مجموعه تحولاتی در ترکیه آغاز شده که با دوره های پساکودتای دهه های گذشته این کشور قابل مقایسه نیست.  هدف این مقاله تحلیل ماهیت دولت در ترکیه پس از کودتای مذکور است. پرسش اصلی مقاله عبارتست از اینکه ماهیت دولت ترکیه پس از کودتای ناکام ژوئن 2016 چگونه است؟ فرضیه مقاله نیز اینگونه صورت بندی شده است که تحولات و مجموعه تغییراتی که رجب طیب اردوغان و حزب متبوع وی(عدالت و توسعه) طی سال های گذشته آغاز کرده بود، پس از کودتای 2016 به گونه ای تسریع شده که ماهیت دولت در ترکیه را از دموکراسی شکننده به «آنوکراسی» تبدیل می کند. در این دولت، در حالی که برخی نهادهای دمکراتیک برقرار است، نشانگان اقتدار گرایی و گذار به دولت آنوکراتیک در حال افزایش است. یافته های مقاله نشان می دهد که تغییر 18 اصل قانون اساسی ترکیه، تبدیل ساخت قدرت پارلمانی به ریاستی، افزایش اختیارات رئیس جمهور و تضعیف نهادهای نظارتی، تضعیف شدید نظام قضایی، نقض شدید حقوق بشر به ویژه اعمال خشونت های شدید علیه گولنیست ها و کردها و سرکوب و پاکسازی گسترده مخالفان دولت در سطوح نیروهای لشکری و کشوری از نشانگان تکوین دولت آنوکراتیک در ترکیه پس از کودتای سال 2016 به شمار می آید. داده هایی که برای فرضیه مقاله گردآوری شده، به روش توصیفی تحلیلی پردازش شده است.

Postcoup Turkey and the Transition to the Anocratic Government

Since the failed coup in June 2016, a series of developments have begun in Turkey that are not comparable to the postcoup era of the past decades. The purpose of this article is to analyze the nature of the government in Turkey after the coup. The main question is what is the nature of the Turkish government after the abortive coup of June 2016? The paper also hypothesizes that the developments and set of changes that Recep Tayyip Erdogan and his party (Justice and Development) have initiated in recent years, accelerated since the 2016 coup so that the nature of government in Turkey would be changed from fragile democracy into “anocracy. In this government, while some democratic institutions are in power, the symptoms of authoritarianism and the transition to anocratic government is increasing. The findings of the article show that changing 18 articles from the Turkish constitution, transforming parliamentary system into presidential, enhancing the power of the President and weakening the supervisory organizations, severe weakening of the judicial system, intense violation of human rights, particularly tough violence against Gulenists and Kurds and the widespread suppression and liquidation of government opponents at the level of the military and civilians, are the hallmarks of the emergence of anocratic government in Turkey after the 2016 coup. The data collected for the paper hypothesis were processed in a descriptiveanalytical method.