تحلیلِ سازه‌انگارانه فراز و فرود تاریخی روابط ایران و مصر

ایران و مصر به‌عنوان دو کشور محوری جهان اسلام در دو نقطه حساس و استراتژیک قرارگرفته‌اند. مصر و ایران بی‌شک هردو جزئی از پایه‌های تمدن جهان محسوب‌می‌شوند. فرهنگ این دو کشور عاملی تاثیرگذار و برجسته‌بوده و هست، اما روندهای سیاسی همواره به نزدیکی و دوری این کشورها از هم موجب‌شده‌است. آخرین دوری این کشورها از یکدیگر در تاریخ 10 اردیبهشت 1358 آغازشد و همچنان ادامه‌دارد. اما حوادث ژانویه 2011 در مصر می‌تواند سرمنشاء آغاز روند نزدیکی دو کشور به هم شود. این تحولات که به برخی تغییرات شکلی و ماهوی در نظام حکومتی مصر منجرشده‌است در سطح منطقه نیز می‌تواند نویدبخش تغییر موازنه‌ها و معادلات قدرت باشد. هدف این مقاله بررسی سیر تاریخی روابط ایران و مصر بر اساس تئوری سازه‌انگاری است که طبق این تئوری به مهم‌ترین متغیرهای داخلی و بین‌المللی این روابط (موضوع فلسطین، موضوعات تاریخی و ماهیت شیعی دولت ایران و نوع روابط با آمریکا) اشاره‌می‌شود. سوال اصلی این مقاله آن است که بر اساس تئوری سازه‌انگاری روابط تاریخی ایران و مصر چه فراز و فرودهایی درپی‌داشته‌است و چه متغیرهایی در روابط ایران و مصر تاثیرگذار هستند. روش تحقیق با توجه به روند تاریخی موضوع توصیفی تحلیلی است.

A Constructivist Analysis of Ups and Downs in IranEgypt Relations

Iran and Egypt, as two pivotal countries of the world of Islam, are located in two strategic spots of the world. The cultures of these countries are two effective and outstanding factors. However, political trends have always caused the closeness or estrangement between the two countries. The latest estrangement between the two began on April 29, 1979, which is still standing. But the developments which began in January 2011 could be a reason for cordial bilateral ties. These developments which have led to some formal and essential changes in the Egyptian political system, can be a harbinger of some changes in the regional power equation and balance. The objective of the present paper is to study the trend of bilateral ties on the basis of constructional approach. Hence, the main domestic and international variables of these relations (the issue of Palestine, historical issues as well as the Shia nature of Iranian state and relations with the US) will be discussed. The main questions of the present paper are: what are the ups and downs in IranEgypt relations on the basis of theory of constructivism? What are the effective variables in their bilateral relations? Descriptiveanalytical method has been used for the present research.