شاخص‌های توسعۀ کشور مصر دورۀ انقلاب ژانویۀ 2011

بررسی عمیق تحولات اخیر مصر در واژگونی رژیم حُسنی مبارک و دولت انتخابی پس از انقلاب‌، نشان می‌دهد که جنبش‌های اخیر این کشور نیازمند ارائۀ تحلیلی بر مبنای توسعۀ اقتصادی‌سیاسی است. جهت‌گیری خاص مردم مصر در انقلاب، نه صرفاً برای آزادی بیشتر و نه ‌اندک گرایشی برای برپاساختن خیمۀ دمکراسی به سبک و سیاق غرب بود، بلکه تنها، ناتوانی دولت در بخش مطالبات اقتصادی را دربرمی‌گیرد. براساس دیدگاه نظریه‌پرداز توسعه، والت ویتمن روستو‌، کشورها ازطریق یک مسیر توسعۀ اقتصادی به‌صورت خطی به‌سوی پیشرفت سوق می‌یابند. نظریۀ توسعۀ اقتصادی وی پنج مرحله را شامل می‌شود که کشورها با گذراندن چنین مسیری می‌توانند به توسعۀ اقتصادی دست یابند. در این مسیر، سرمایه‌گذاری خارجی‌، مصرف و گرایش‌های اجتماعی هر جامعه می‌تواند این روند را شدت و ضعف بخشد. مراحل توسعۀ اقتصادی ممکن است از کشوری به کشور، حتی از منطقه‌ای به منطقه، متفاوت باشد. ازاین‌رو، با بررسی شاخص‌های توسعۀ مصر، متوجه می‌شویم که طبق نظریۀ روستو‌، مصر در مرحلۀ بلوغ دچار بحران می‌گردد و نه‌تنها نمی‌تواند این بحران را برطرف کند و به مرحلۀ تولید انبوه برسد، بلکه با انقلاب اجتماعی‌سیاسی و اقتصادی مواجه می‌گردد.

Indicators of Egypt Development in the Time Period of January 2011 Revolution

The study on recent evolutions in Egypt and Hosni Mubarak regime fall shows that recent movements in this country needs an analysis based on politicaleconomic development. People movement was nor for more freedom neither for establishing democracy according to the west. The main reason was disability of the government in economy. According to development theorist, Walt Whitman, countries move toward development through linear economic development route. His economic development theory includes 5 steps by which countries can reach economic development. In this route, foreign investment, consumption and social tendencies can boost or reduce this process. Steps of economic development are different for different countries. Therefore, by studying Egypt development indicators, it is obvious that according to Rostov’s theory Egypt faces to crisis on the maturity level and not only cannot remove the crisis but also confronts with political, social, and economic revolution.