تبیین مفهوم مقاومت در اندیشه سیاسی امام خمینی (ره)

این مقاله در جستجوی مفهوم مقاومت در اندیشه سیاسی امام خمینی (ره)، با مفروض گرفتن ولایت‌فقیه به عنوان نظریه انقلاب اسلامی، بر آن است تا نشان دهد که چرا و چگونه دو عنصر هویت و استکبارستیزی، مهم‌ترین ارکان مقاومت در اندیشه سیاسی امام خمینی (ره) در مقابل حاکمیت نظام سرمایه‌داری محسوب می‌شوند. لذا پرسش اصلی در این مقاله متمرکز بر معنا و مفهوم مقاومت به عنوان یک راهکار عملی در بطن حاکمیت نظام سرمایه‌داری و استکبار ناشی از آن است. گرچه تاکنون نظریات انقلاب اسلامی حاکی از راهبرد نه شرقی نه غربی، به عنوان سیاست آرمانی و عملی جمهوری اسلامی، شایع‌ترین راهبرد سیاست خارجی جمهوری اسلامی بوده‌اند؛ اما این مقاله با نگاهی نو برای کشف ماهیت سیاست داخلی، ضمن مراجعه به مستندات موجود و با روش هرمنوتیک متن در صدد است که دو ستون معنایی مذکور را با توجه به اندیشه سیاسی امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی در حاکمیت جمهوری اسلامی کشف، توجیه و تحلیل کند؛ و بر این فرضیه تاکید نماید که امام به عنوان یک رهبر دینی و اندیشمند و مصلح سیاسی و اجتماعی برای پیشبرد راهبرد مقاومت خود، در دوران پهلوی، با طرح نظریه ولایت‌فقیه به تلاش برای استقرار حاکمیت ملی پرداخته و در دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با در نظر داشتن دو مفهوم آزادی و خودکفایی مبتنی بر دو ستون هویت ملی و استکبارستیزی برای پیشبرد سیاست داخلی گام برداشته است.

Explaining the Concept of Resistance in Imam Khomeini’s Political Thought

By assuming VelayateFaqih as a theory of the Islamic Revolution, this article seeks the concept of resistance in Imam Khomeini’s political thought to show why and how the two elements of identity and antiarrogance are the most crucial pillars of resistance in Imam Khomeini’s political thought against the sovereignty of the capitalism. Therefore, the main question in this article focuses on the meaning and concept of resistance as a practical solution to the core of capitalism and resulting in its arrogance. Although the theories of the Islamic Revolution have been the most common foreign policy strategy of the Islamic Republic so far, which indicates the strategy of neither Easy nor West as the ideal and practical policy of the Islamic Republic, this article, while referring to the existing documents and with the hermeneutic method of the text, seeks to discover the nature of domestic politics with a new look, and explore, justify and analyze the two semantic pillars according to the political thought of Imam Khomeini and the Islamic Revolution in the Rule of the Islamic Republic. It also emphasizes the hypothesis that the Imam, as a religious leader, thinker, and political and social reformer to advance his resistance strategy during the Pahlavi era, tried to establish national sovereignty by proposing the theory of VelayateFaqih. He also took steps to advance domestic politics by considering the two concepts of freedom and selfsufficiency based on the two pillars of national identity and antiarrogance, in the era after the victory of the Islamic Revolution.