تشدید سیاست تقابل گرایی عربستان سعودی با ایران از زمان ولایتعهدی بن سلمان

پادشاهی عربستان سعودی با یک نظام سیاسی محافظه‌کار، سنتی، پاتریمونیال و مبتنی بر ایدئولوژی وهابیسم به مثابه ام‌القرای جهان اسلام برای بسیاری از کشورهای اهل سنت می‌باشد. در این میان، رقابت‌های سیاسی، ایدئولوژیکی و حتی امنیتی سعودی ها با ایران حتی پیش از وقوع انقلاب اسلامی، همواره با قبض وبسط‌های متعددی مواجه بوده است. این مسئله پس از بیداری اسلامی و نگرانی فزاینده سعودی‌ها از ورود امواج اعتراضی اعراب به این کشور تشدیدگردید. با حضور محمدبن‌سلمان در سمت ولایتعهدی، سیاست‌های خصومت آمیز وی علیه جمهوری اسلامی ایران علنا دو کشور را در بیشترین تنش‌های سیاسی و امنیتی قرار داد به نحوی که می‌توان مدعی اوج جنگ سرد میان سعودی‌ها علیه ایران بود. مقاله کنونی جستاری است در ارائه پاسخی متقن و مستدل به این سوال که مهمترین سیاست‌های محمدبن سلمان در قبال جمهوری اسلامی ایران مبتنی برچه رویکردهایی بوده است؟ فرضیه نویسندگان مبتنی برتشدید بیشترین سیاست‌های تقابل گرایانه بن سلمان علیه ایران است. یافته‌های مقاله با استفاده از روش تفسیری و تئوری بحران هاگ میال نشان می دهد عقبه تاریخی این بحران، گذشته از خصومت‌های تاریخی بعد از انقلاب اسلامی، به دوران انعقاد برجام برمی گردد. در مرحله تکوین بحران، تلاش بن‌سلمان برای بسط روابط سیاسی امنیتی با رژیم‌صهیونیستی، در مرحله تصادم یا رویایی، نویسندگان به دو مسئله اصلی طراحی توطئه‌های نرم در راستای براندازی جمهوری اسلامی و حمایت‌های بن سلمان از نیروهای تروریستی علیه ایران اشاره خواهند داشت. در نهایت در مرحله وساطت می توان به فعالیت‌های میانجی گرایانه نخست وزیر عراق اشاره نمود.

Intensification of Saudi Arabia’s Confrontational Policy with Iran Since the Bin Salman’s Succession

The Kingdom of Saudi Arabia, with its conservative, traditional, patrimonial, and Wahhabi ideological political system, serves as the Umm alQura (the core nation of the Islamic world) of the Islamic world for many Sunni countries. Meanwhile, the political, ideological, and even security rivalries between the Saudis and Iran have always faced many challenges even before the Islamic Revolution. This issue was Intensified after the Islamic Awakening and the growing concern of the Saudis about the arrival of Arab protest waves in the country. With the presence of Mohammad Bin Salman in the position of the successor, his hostile policies against the Islamic Republic of Iran have publicly declined the two countries into the most political and security tensions; In a way that can be claimed as the culmination of the Cold War between the Saudis against Iran. The present article seeks to provide a convincing and reasoned answer to the question that: What approaches have Mohammad Bin Salman’s most important policies been based on toward the Islamic Republic of Iran? The authors’ hypothesis is based on the intensification of Bin Salman’s most confrontational policies against Iran. Findings of the article, using the interpretive method and theory of the Haug Miall crisis, show that the historical sequence of this crisis, in addition to the historical hostilities after the Islamic Revolution, dates back to the time of the conclusion of BARJAM. In the development phase of the crisis, i.e. the Bin Salman’s attempt to expand politicalsecurity relations with the Zionist regime, in the stage of collision or dream, the authors will point to two main issues: the design of soft conspiracies to overthrow the Islamic Republic and Bin Salman’s support for terrorist forces against Iran. Finally, in the intervention phase, we can refer to the mediation activities of the Iraqi Prime Minister.