شناسایی و تبیین تغییرات سازمانی در جناح راست در ایران : 1394- 1367

پژوهش حاضر با تمرکز بر موضوع تغییرات سازمانی در جناح راست در ایران کوشیده است؛ با بهره گیری از تئوری سازمانی به عنوان چارچوب نظری مبنا، با رویکردی تبیینی و روش اسنادی به این پرسش اصلی پژوهش پاسخ دهد که  عامل اصلی تغییرات سازمانی جناح راست در ایران طی فاصله زمانی 1394-1367 چیست؟ بر اساس فرضیه اصلی پژوهش، محرک محیطی «رقابت انتخاباتی» مهم ترین عامل تغییرات ایجادشده در سازمان جناح راست بوده است. یافته ها ضمن تایید فرضیه اصلی بیانگر این است که عمده این تغییرات در دهه 1380 رخ داده و بروندادهای تغییر شامل: تاکتیک سازمانی با محتوای «ائتلاف آبادگران ایران اسلامی»، «جبهه متحد اصول گرایان» و «ائتلاف بزرگ اصول گرایان»، واحد سازمانی با محتوای «حزب کارگزاران سازندگی ایران اسلامی» و «جبهه پایداری انقلاب اسلامی» و هویت سازمانی با محتوای «اصول گرایی»، عمده تغییرات در بازه زمانی 1394-1367 در سازمان جناح راست بوده اند. همچنین یکی از عوامل ایجاد تغییرات سازمانی در جناح راست، تغییر در بافت اجتماعی نخبگان این جناح بوده است. این متغیر با شاخص هایی چون سن (ورود نیروهای جوان به ساختار سازمانی)، تحصیلات (حوزوی یا دانشگاهی)، سابقه سیاسی (مبارزات انقلابی)، منزلت اجتماعی (تعلق به گروه اجتماعی روحانیون) و نگرش نخبگان جناح راست به فعالیت سیاسی (میزان اعتقاد به کار تشکیلاتی)، به عنوان یک عامل درون-سازمانی در رخداد این تغییرات موثر بوده است.

Identifying and Explaining Organizational Changes in The Right Wing in Iran: 1988-2015

This study aims to investigate the changes in The Right/Conservative Faction in the period of 19882015 in Iran. The findings show that the environmental incentive of election competition has been the main incentive for changes in The Right/Conservative Faction organization. The findings also revealed that the main outputs of these changes in the period of 19882015 include: organizational tactic with three contents of The Alliance of Builders of Islamic Iran (The Etelafe Abadgarane Irane Eslami), The United Front of Principlists (The Jebhae Muttahide Osulgarayan) and The Principlists Grand Coalition (The Etelafe Bozorge Osulgarayan), organizational unit with two contents of The Executives of Construction Party (The Hezbe Kargozarane Sazandegi) and The Front of Islamic Revolution Stability (The Jebhaye Paydarie Enghelabe Eslami) and organizational identity with content of principalis (The Osulgarayee). The results suggested that, change in organizational social context of The Right/Conservative Faction has been effective as an intraorganizational factor in the occurrence of these changes. This variable with indicators such as age (entry of young forces into the organizational structure), education (seminary or university), political background (revolutionary struggles), class dignity (degree of dependence on the clergy) and the attitude of rightwing elites to political activity (degree Belief in organizational work) as an intraorganizational factor has been instrumental in bringing about these changes.